Agnieszka Napiórkowska: Skąd u amerykańskiego profesora zainteresowanie ks. Jędrzejem Kitowiczem?

Oscar E. Swan: Moja przygoda z ks. Kitowiczem to dziwny przypadek. Zajrzałem jednego dnia do Internetowej Biblioteki przy Uniwersytecie Gdańskim i znalazłem tam nazwisko XVIII-wiecznego pisarza Kitowicza, które było mi nieznane. Zerknąłem do jego pracy, w której znalazłem około 50 różnych rozdziałów. Każdy napisany oddzielnie, bez żadnego wątku. Najpierw sięgnąłem po rozdział o torturach w XVIII wieku w Polsce. Przeczytałem tam bardzo dużo ciekawych rzeczy. Natychmiast zabrałem się do tłumaczenia tego na język angielski. Później okazało się, że ten rozdział jest jedyny, który kiedyś był przetłumaczony. Czytając inne rozdziały, jeszcze bardziej się nimi ekscytowałem. Dlatego też postanowiłem przetłumaczyć te, które mnie interesowały z punktu widzenia literackiego. Czytając, nieraz śmiałem się w głos. Ks. Jędrzej miał niezwykłe poczucie humoru, zwłaszcza na tle innych pisarzy. Warto dodać, że XVIII wiek, gdy idzie o tłumaczenie polskich pisarzy na angielski, to biała plama. Oprócz przekładów Ignacego Krasickiego, nie ma żadnych. By temu zaradzić, znalazłem wydawcę, który nie tylko zgodził się na moje tłumaczenie, ale także chciał, bym przetłumaczył znacznie więcej niż planowałem, by to było interesujące nie tylko dla literaturoznawców, ale także dla historyków. Oni też nie mają żadnego materiału z tego wieku. Nad tłumaczeniem pracuję ostatnie dwa lata. Kitowicz pisze bardzo trudnym językiem.