Kto choć raz był w Niepokalanowie na pewno, choć przez chwilę modlił się w kaplicy św. Maksymiliana. To drewniany jednokondygnacyjny budynek blisko nowego domu pielgrzyma im św. Teresy. W miejscu tym odbywają się codzienne nabożeństwa m.in. koronka do Miłosierdzia Bożego. Tam, gdzie zakrystia kaplicy, znajduje się pierwsza cela św. Maksymiliana. W miejscu tym święty mieszkał od listopada 1927 do lutego 1930. Pomieszczenie jest powszechnie udostępniane pielgrzymom.  

Teren Niepokalanowa jest rozległy i znajduje się na nim dużo budynków. Niektóre pomieszczenia są udostępniane pielgrzymom na ich prośbę. Jednym z nich jest tak zwana druga cela św. Maksymiliana, o której nie wszyscy wiedzą. W miejscu tym zgromadzone są ważne pamiątki po o. Maksymilianie. Śmiało można powiedzieć, że całe pomieszczenie jest relikwią, do której możemy wejść, aby się pomodlić.

Po przekroczeniu progu uderza prostota, o której dominikanin Jacek Bocheński napisał: „Już dawniej słyszałem o ubóstwie Niepokalanowa, ale muszę przyznać, że to zupełne ogołocenie celi sypialnej i pracowni kierownika całego dzieła wywarło na mnie silne wrażenie”.

Wybierając się do Niepokalanowa warto zdać sobie sprawę, że cela ta nie jest zwykłą izbą pamięci po znanej osobie, to nie jest muzeum, to relikwia.

Również w niedzielę 18 lutego warto nawiedzić Niepokalanów. Tego dnia będzie tam gościł Związek Gmin Kolbiańskich. W programie znajdą się: Eucharystia sprawowana o 10.00, złożenie kwiatów przy pomniku św. Maksymiliana, około 11.30 w sali św. Bonawentury odbędzie się oratorium maryjno-kolbiańskie pod dyrekcją o. Andrzeja Sąsiadka. O 14.00 w sali św. Bonawentury zostanie wyświetlony film: „Proroctwo”, ukazujący rolę, jaką Chrystus wyznaczył dla Polski.