Marcin Wójcik
Tym, które nie zdążyły uciec
Od 5 do 12 września 1942 roku żydowscy policjanci i niemieccy żandarmi z łódzkiego getta przeszukiwali dom po domu. Wyciągali ludzi starych, chorych, a przede wszystkim dzieci poniżej 10. roku życia.
Akcję wywózki z getta ludzi nienadających się do pracy hitlerowcy nazwali Allgemeine Gehsperre, co w tłumaczeniu oznacza całkowity zakaz opuszczania domów. Polacy zakaz ten nazwali „szperą”. W tamtych dniach do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem wywieziono ponad 15 tys. dzieci, ludzi starych i chorych. Pustoszały szpitale i sierocińce. W budynkach tych urządzano później resorty pracy. Czarnym charakterem w czasie „Wielkiej szpery” był Chaim Rumkowski, który powiedział: „Ja muszę przeprowadzić tę krwawą operację. Muszę poświęcić członki, by ratować ciało. Muszę odebrać wam dzieci, bo inaczej inni zginą wraz z nimi”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
-
- Z bliska
-
- Rozmowa
-
- Kultura
-
- Świat
-
- Finanse
-
- Polska
