Bliskość Boga

Dziś rozważamy słowa Ewangelii wg św. Łukasza 2, 22-40

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.

Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.

Dziś Ewangelia ukazuje nam mężczyznę i kobietę, którzy swoje życie uczynili oczekiwaniem na spełnienie Bożych obietnic. To Symeon i Anna. Obydwoje w podeszłym wieku, bogaci doświadczeniem życia i mądrością. Symeon jest kapłanem w Świątyni Izraelskiej. Człowiekiem wielkiej modlitwy, cierpliwości, prawości. Wrażliwy na natchnienia Ducha Świętego, który przez całe życie prowadzi go na spotkanie ze Zbawicielem. Symeon odkrywa Mesjasza w Dzieciątku przyniesionym do Świątyni przez Maryję i Józefa. Z czułością tuli do siebie małego Jezusa i błogosławi Boga w radosnym hymnie!

Anna jest wdową i prorokinią w tej samej świątyni. Jej życie od wielu lat stało się nieustanną modlitwą i chodzeniem w Bożej obecności. Jest kobietą uwielbienia i radosnej pokuty. Także ona po spotkaniu z Jezusem mówi o Nim każdemu, kogo spotyka.

Symeon i Anna są w dniu dzisiejszym inspiracją dla wszystkich chrześcijan. Jednak szczególnie dla osób konsekrowanych, które oddały całe swoje życie by Boga poznawać, miłować i głosić. Które zostały obdarzone łaską dzielenia z Jezusem Jego stylu życia – czystego, ubogiego i posłusznego. Które bez względu na to, w jaki sposób służą Bogu i Kościołowi, pragną poprzez proste świadectwo życia bezgranicznie oddanego Chrystusowi «uobecniać Go we współczesnym świecie» (por. VC 72).

W naszej diecezji mamy 19 męskich i 32 żeńskie wspólnoty zakonne, w tym 3 klauzurowe. Zawierzmy Bogu tych naszych braci i siostry, którzy poprzez modlitwę, dar życia i różnorodne posługi duszpasterskie wspierają naszą wiarę i miłość ku Bogu