W Niedzielę Dobrego Pasterza, w tygodniu poprzedzającym 383. rocznicę urodzin bł. o. Paczyńskiego, po uroczystej Sumie nastąpiło procesyjne przeniesienie relikwii założyciela księży marianów do starego kościoła. Relikwie błogosławionego nieśli dorośli, dzieci, młodzież, a także osoby konsekrowane, wśród których był ks. Wacław Makoś, w latach 2002-2007 wicepostulator procesu beatyfikacyjnego o. Stanisława. W drewnianym kościele, po krótkiej modlitwie, oddali cześć relikwiom przez ucałowanie. Eucharystii, jak i procesji przewodniczył proboszcz parafii i przełożony domu zakonnego ks. Krzysztof Piotr Wojcieszak.

Uroczystość zbiegła się z zakończeniem procesu diecezjalnego, potrzebnego do kanonizacji bł. Stanisława Papczyńskiego - 30 kwietnia w Kurii Diecezjalnej ełckiej bp Jerzy Mazur zamknął proces o domniemanym cudownym uzdrowieniu za przyczyną bł. o. Papczyńskiego. Sprawa dotyczyła osoby ciężko chorej, przebywającej na oddziale intensywnej terapii, której stan uznano za krytyczny. Rodzina z kilkoma przyjaciółmi rozpoczęła nowennę o zdrowie hospitalizowanej osoby za przyczyną bł. o. Stanisława. Stan chorej uległ poprawie jeszcze przed końcem nowenny. Wkrótce została ona przeniesiona z oddziału intensywnej terapii, a później opuściła szpital bez widocznych śladów przebytej choroby. W czasie ostatniej, publicznej sesji, 30 kwietnia, biskup Mazur uznał, że proces został przeprowadzony zgodnie z prawem kościelnym.  6 maja w Kongregacji ds. Świętych zostały złożone akta procesu kanonizacyjnego o. Papczyńskiego i rozpoczął się decydujący etap badania sprawy domniemanego cudu.

- Bardzo cieszę się, że w naszym kościele mamy relikwie bł. ojca Papczyńskiego - mówi pani Marianna. - Jego przyjście do tego miejsca przed wiekami zaowocowało powstaniem zakonu i wsi. Mam nadzieję, że i tym razem jego obecność będzie dla tej społeczności wielkim darem i łaską. Będziemy przyzywać jego wstawiennictwa w różnych potrzebach, od zdrowia zaczynając, a na świętości życia kończąc.

Bł. o. Stanisław Papczyński urodził się 18 maja 1631 r. w Podegrodziu. Po ukończeniu studiów w kolegiach pijarskich i jezuickich w 1654 r. wstąpił do zakonu pijarów.  W 1661 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Zasłynął jako wyjątkowy wychowawca, kierownik duchowy i autor dzieł z dziedziny duchowości. W 1673 r. założył pierwszy klasztor mariański w Puszczy Korabiewskiej, wokół którego powstała wieś Puszcza Mariańska. Był pierwszym zakonodawcą męskim w całym Kościele, który poświęcił swój zakon Niepokalanemu Poczęciu NMP dwa wieki przed ogłoszeniem tego dogmatu. Zmarł w opinii świętości 17 września 1701 r. w Górze Kalwarii. W poczet błogosławionych został wpisany 16 września 2007 r.