Kim była nasza święta?

Spisany żywot św. Wiktorii nie obfituje w wiele wydarzeń z jej życia. Nie znamy roku jej urodzenia. Prawdopodobnie przyszła na świat na początku lat 30. III stulecia. Najprawdopodobniej jej rodzice, których imion nie znamy, byli chrześcijanami. Mimo przedwczesnej śmierci, włożyli wiele trudu w wychowanie Wiktorii na pobożną i wykształconą kobietę. Oni też wybrali jej narzeczonego, którym był patrycjusz Eugeniusz. Chłopak nawet podobał się Wiktorii. Zasadniczym „ale” było to, że był poganinem. Mimo wątpliwości, Wiktoria prawdopodobnie zgodziłaby się na małżeństwo z Eugeniuszem, wierząc, że zdoła go nawrócić na wiarę chrześcijańską.

Nie uczyniła tego, ulegając namowie swojej przyjaciółki Anatolii, która była w podobnej sytuacji. Po długich rozmowach obie odrzuciły zaręczyny. Głęboko wierząc w Chrystusa, zapragnęły pozostać dziewicami do końca życia. Jak głosi legenda, obu dziewczynom ukazał się anioł, który, potwierdzając wartość dziewictwa, czystości i małżeństwa, to pierwsze wskazał ponad pozostałe. Miał twierdzić, że dziewictwo jej złotem, czystość - srebrem, a małżeństwo - miedzią. Wiktoria postanowiła wówczas, że jedynym jej oblubieńcem będzie Chrystus, a jej stanem - dziewictwo.

Po tym oświadczeniu Eugeniusz wywiózł ją do swojej posiadłości, mając nadzieję, że tam zmieni zdanie. Ale tak się nie stało. Wiktoria wszystkim opowiadała o swojej miłości do Chrystusa. Narzeczony wydał ją sędziemu, ujawniając, że jest chrześcijanką. Zapytana o wiarę w Chrystusa, potwierdziła ją, za co skazano ją na śmierć.

Zginęła śmiercią męczeńską w połowie III wieku lub ok. 305 roku. Nie jest dziś pewne, w jaki sposób pozbawiono ją życia - mówi się, że została ścięta, rozszarpana przez byka lub przebita mieczem. Jest przedstawiana jako rzymska dziewica z palmą, sztandarem, mieczem albo ze smokami.