Zawołanie dla życia

Niezwykle sugestywny przekaz, jaki mogli usłyszeć wierni, to efekt doskonałej znajomości tekstów papieskich. Jerzy Zel- nik, zarówno w czasie pontyfikatu, jak i po śmierci papieża, nieustannie obcuje z tekstami K. Wojtyły. Ma na swoim koncie nagrania papieskich encyklik, poezji, a także sztuk teatralnych. – To są bliskie mi treści. Tak jestem wychowany i to mam w sercu. Kiedy czytam słowa papieża: „Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam”, to jest to też moja myśl. Kiedy mówię wiersze Jana Pawła II, mam wrażenie, że mówię swoje wiersze, a nie jego. Tak już mam, że kiedy mówię poezję Herberta, Baczyńskiego, Mickiewicza, Norwida czy Wojtyły, to ona jest tak głęboko we mnie, że tymi wierszami mówię o sobie. Wtedy to są już wiersze Zelnika. Ja je już przejąłem, ja je oswoiłem, one płyną w moim krwiobiegu. Dodatkowo z dramatu „Brat naszego Boga” K. Wojtyły wziąłem zawołanie dla swojego życia: „Trzeba się sobą dzielić jak chlebem” – wyznaje aktor.

Warto wspomnieć, że projekt prezentowany w łowickich świątyniach ma już 17 lat. I – co ważne – spektakl, mimo upływu lat, nie starzeje się. Jerzy Zelnik wraca do niego co roku. I zawsze przedstawia go z ogromną żarliwością. – Po tylu latach te frazy są we mnie, nie muszę się starać mówić po papiesku. Natychmiast wpadam w papieski ton. Ojciec Święty tak szalenie odcisnął piętno na tych swoich tekstach, że nie sposób ich mówić od siebie, byle jak. Trzeba je mówić z pewnego rodzaju szlachetnym patosem papieskim – podkreśla artysta.

Spektakl dofinansowano z kasy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji ARP. Partnerem wydarzenia jest Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi.