Biskup Józef Zawitkowski

Biskup Józef Zawitkowski, pseud. ks. Tymoteusz urodził się ur. 23 listopada 1938 w Wale. Pochodzi z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. W wieku 12 lat stracił matkę. W 1956 wstąpił do warszawskiego seminarium duchownego. 20 maja 1962 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. Ukończył studia muzyczne w Instytucie „Musica Sacra” w Aninie, a następnie muzykologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po śmierci ks. W. Lewkowicza został Dyrektorem Instytutu Szkolenia Organistów w Warszawie. Był wikariuszem w Krośniewicach, Legionowie, w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Warszawie, w parafii świętego Zygmunta na Bielanach w Warszawie i w archikatedrze warszawskiej, rezydentem w parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. Był również pracownikiem Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W 1978 został proboszczem parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Gołąbkach, a w 1984 proboszczem w kolegiacie łowickiej. Mówią o nim, że jest Łowiczakiem z urodzenia i Księżakiem z zakochania. Kocha i promuje zespoły folklorystyczne, szczególnie „Blichowiaków”, „Koderki” i „Wesele Boryny” z Lipiec Reymontowskich, a także kapele ludowe i orkiestry dęte.

26 maja 1990 został mianowany biskupem pomocniczym w archidiecezji warszawskiej. Sakrę biskupią otrzymał 9 czerwca 1990 w Łowiczu jako biskup tytularny Asuany. 25 marca 1992 został mianowany biskupem pomocniczym dla nowo utworzonej diecezji łowickiej. W kurii łowickiej pełnił funkcję wikariusza generalnego. W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, bp J. Zawitkowski złożył rezygnację pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji łowickiej. 9 grudnia 2013 r. nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore potwierdził, że ojciec święty Franciszek przyjął tę rezygnację.

20 maja 2012 r. obchodził 50 lecie święceń kapłańskich. W uroczystości wzięli udział ks. prymas J. kard. Glemp, metropolita Łódzki Władysław Ziółek, bp łowicki Andrzej F. Dziuba, bp senior A. Orszulik i kilku zaprzyjaźnionych biskupów.

Wygłosił wiele kazań podczas niedzielnych Mszy św. transmitowanych z kościoła pw. św. Krzyża w Warszawie w I Programie Polskiego Radia od 1980 (tzn. od początku transmisji mszy św. w radiu) do 2006. Wszyscy rozpoznawali go po zawołaniu: „Kochani moi” Tak też zatytułowane są cztery tomy jego „Kazań Świętokrzyskich”. Jest kompozytorem małych form muzycznych dla chórów i zespołów wokalnych, a także autorem tekstów pieśni religijnych, m.in. „Panie dobry jak chleb” (muzykę napisał ksiądz prałat Wiesław Kądziela) „Abyśmy byli jedno”, a także „Panie zostań z nami”, |Jezu tyś drogą”, „Chwała moc i dziękczynienie”. Wykaz wszystkich utworów i tekstów pieśni można znaleźć w książce „Zatrzymać słowo” w opracowaniu pani Barbary Jagiełło. Jest autorem ponad 100 pozycji książkowych i ponad 100 pieśni kościelnych. Swoje utwory drukuje pod pseudonimem ks. Tymoteusz. Wydał w ten sposób m.in. modlitewnik „Panie mój” i książki: ”Będę z Panem gadał”, „To jest ktoś”.

Słuchacze Radia Maryja znają go także z wielu katechez wygłoszonych na antenie radia.

W 2001 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est. A także Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski przez Lecha Wałęsę. Odznaczony również Komandorią Missio Reconciliationis i wiele innymi odznaczeniami państwowymi i regionalnymi.

5 listopada 2007, podczas uroczystości w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie, otrzymał z rąk podsekretarza stanu w resorcie Tomasza Merty nadany, przez ministra Kazimierza Michała Ujazdowskiego Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Jest honorowym obywatelem: Łowicza, Skierniewic, Nowego Miasta nad Pilicą, powiatu rawskiego, Krośniewic, Lipiec Reymontowskich, Warszawy i Rawy Mazowieckiej^.

Wybrane publikacje: Jam sługa Twój... Kazania różne; Bóg, Honor, Ojczyzna. Rekolekcje Narodowe; Słowo Ci daję; Przednówek,; Zamyślenia serdeczne; To jest ktoś; Zamyślenia Adwentowe, wielkopostne, majowe, październikowe:  Całe życie Was szukałem; Własnego kapłaństwa się boję; Czy wierzysz jeszcze w Boga?

Jego zawołanie biskupie to: „Servus et filius ancillae”.

Zmarł 29 października 2020 roku. Został pochowany na cmentarzu rodzinnej parafii w Żdżarach.