Spotkanie tych ostatnich odbyło się w domu formacji i modlitwy w budynku WSD w Łowiczu. Poprowadził je kapelan szafarzy ks. Piotr Jóźwiak. Po krótkim słowie wprowadzenia ks. Piotr przeczytał fragment Ewangelii. Następnie głos zabrał bp Andrzej F. Dziuba. - Słowo stało się Ciałem. Nie było i nie będzie większego daru ze strony Boga. I ten dar wystarczy. I ta prawda Boga, który zamieszkał pośród nas, jest ciągle żywa. Dzięki niej żyje wspólnota Kościoła, wspólnota Jezusa Chrystusa. Ten Kościół, który jest Jego ciałem mistycznym, ma w sobie różne zadania, misje. Każdy ma od Boga powołanie - mówił bp Dziuba.

- Dla was to jest coś wyjątkowego, bo wy, będąc nadzwyczajnymi szafarzami, przynosicie prawdę Jezusa, który jest Ciałem Eucharystycznym. Wielu z was zapewne doświadcza tego, że na widok tego Chrystusa, którego trzymacie w ręku, wielu ludzi z szacunku i miłości przyklęka. Myślę, że każdy, kto do was przychodzi, jest żłóbkiem, do którego ma przyjść Jezus - mówił hierarcha.

Biskup podziękował nadzwyczajnym szafarzom za ich świadectwo i posługę dla Kościoła. Słowa wdzięczności skierował także do żon, dzieci i wnuków szafarzy oraz do kapelana, który troszczy się o formację szafarzy. Po poświęceniu opłatków przez bp. Dziubę wszyscy zebrani, łamiąc się opłatkiem, złożyli sobie świąteczne życzenia.

Później wszyscy udali się do refektarza na kawę, herbatę i słodki poczęstunek.

Warto wspomnieć, że w diecezji posługuje 144 szafarzy. Spotkania formacyjne odbywają się trzy razy w roku. Raz na trzy lata szafarze uczestniczą także w trzydniowych rekolekcjach.

- Szafarzem Komunii św. może być mężczyzna w wieku 25-65 lat, cechujący się dojrzałą wiarą, pobożnością, wzorowym życiem rodzinnym i zawodowym, otwartością na drugiego człowieka i gotowością do posługi wśród chorych. Osobę taką przed podjęciem formacji opiniuje proboszcz - wyjaśniał ks. Jóźwiak.

Nadzwyczajny szafarz Komunii św. pełni swoją funkcję liturgiczną w dwóch zakresach - pomagając w rozdawaniu Komunii św. podczas Eucharystii oraz zanosząc ją osobom starszym, chorym do domów lub szpitali.

O tym, jak przyjęcie posługi wpłynęło na życie duchowe szafarzy, a także o głębszym przeżywaniu świąt w ich domach napiszemy więcej w Boże Narodzenie.