Agnieszka Napiórkowska: Powoli zbliżamy się do końca Roku Wiary. Dla Pani rodziny taki rok rozpoczął się już siedem lat temu, kiedy zdecydowaliście się zostać pogotowiem rodzinnym. Czy od zawsze wiara była dla Pani busolą życia?


Ewa Bońkowska: Tak. Pan Bóg od zawsze był dla mnie bardzo ważny. Wiara była i jest czymś, co mnie trzyma i daje siłę do pełnienia wszystkich funkcji: żony, matki, cioci czy osoby prowadzącej pogotowie. Najmocniej doświadczam tego, gdy z powodu zmęczenia, trudności czy innych rzeczy zaczynam wątpić. Wtedy niemal natychmiast Pan Bóg przychodzi mi z pomocą.