Monika Augustyniak: Jesteśmy w trakcie 4. Tygodnia Wychowania, w kościołach czytane były listy pasterskie o ogromnej roli, jaką sprawują rodzice i wychowawcy w życiu młodego człowieka. Jak Pan, jako katecheta z kilkuletnim stażem, rozumie swoją rolę?

Tomasz Piwowarski: Przyznam szczerze, że w moim przypadku ten konkretny tydzień niewiele zmienia, bo każdy tydzień, każdy dzień z uczniami jest dla mnie tak samo ważny. Myślę, że jest to dobry czas dla rodziców i opiekunów na postawienie sobie pytania: „Jakie efekty daje moje wychowanie?”. Natomiast ja każdego dnia staram się tak samo. Lekcje religii są w jakimś sensie wyjątkowe, bo wychowanie występuje na kilku poziomach. Po pierwsze jest to treść, która narzuca konkretne wzorce zachowań, i kodeks moralny, po drugie trzeba utrzymać dyscyplinę na lekcjach, a po trzecie ważne jest moje świadectwo życia, czyli to, jak zachowuję się na korytarzu, poza szkołą, w domu. Jeśli chodzi o ten drugi poziom, wciąż się go uczę. Z jednej strony zależy mi na tym, by uczniowie słuchali, byli zdyscyplinowani, ale wiem też, że nie można przegiąć. Religia to lekcja, kiedy młodzi ludzie powinni mieć czas na dyskusję, gdzie powinni czuć się swobodnie. W innym przypadku nie zachęcę ich do relacji z Bogiem. Sam w szkole średniej miałem wspaniałą katechetkę, która swoją wiedzą i postawą skłoniła mnie do studiowania teologii. Mój kolega z klasy, także pod jej wpływem, wstąpił do seminarium, więc wiem, jak ważna może być rola katechety.