Niepełnosprawność nie musi oznaczać wykluczenia. Dużo zależy od osób, których dotykają choroba i cierpienie. Poruszając się na wózku inwalidzkim, można realizować swoje pasje i dzielić się ich owocami z innymi (s. VI). 16-latek z Bednar nie rozstaje się ze swoim mechanicznym przyjacielem. Jazda na monocyklu jest dla niego tym, czym dla sporej grupy jego rówieśników gra na komputerze. Nie może bez niego żyć (ss. IV–V).