Rycerze Niepokalanej sprawili, że od rana klasztor oo. franciszkanów stał się prawdziwą twierdzą, którą zdobyć może każdy, kto chce podjąć służbę u najlepszej Królowej. Chętnych nie brakowało. Na spotkanie przyjechało blisko tysiąc dzieci z różnych stron Polski. Liczną grupę stanowili także rycerze z diecezji łowickiej oraz ci, którzy myślą o wstąpieniu w rycerskie szeregi. Wśród wspólnot z Radomia, Warszawy, Łodzi, Tarnowa można było spotkać dzieciaki z Bobrownik, Łaniąt, Miedniewic, z parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie, św. Pawła od Krzyża w Rawie Mazowieckiej.

Spotkanie rozpoczęło się od zwiedzania miejsc, które założył św. Maksymilian Maria Kolbe. Dzieci wsłuchiwały się w historię klasztoru, dowiedziały się, kiedy i jak powstała bazylika mniejsza, modliły się w kaplicy, w której święty sprawował Eucharystie. Uczestnicy mogli zajrzeć do redakcji „Rycerza Niepokalanej” i „Rycerzyka”, poznać redaktorów, nabyć nowy egzemplarz czasopisma, a także figurkę, która wraz z poprzednimi stworzy kolekcję wizerunków Matki Bożej świadczących o uczestnictwie w ogólnopolskim spotkaniu.

Mali i duzi rycerze przyznają, że lubią to spotkanie. – Dobrze widzieć, że jest nas – rycerzy tak dużo. Jesteśmy tu z różnych stron Polski, a wszyscy mamy takie same zadania, które wypełniamy. Nie ważne, ile kilometrów nas dzieli, czy dobrze się uczymy, czy nie. Wszyscy jesteśmy rycerzami Maryi i to nas łączy – mówi 11-letni Filip Nawrocki z Radomska.

– Najbardziej lubię Mszę św., bo wtedy wszyscy się modlimy i to jest takie piękne, że tworzymy jedno królestwo, w którym Maryja jest naszą Królową, a my Jej rycerzami i damami dworu. Jestem już trzeci raz. Czekam na to spotkanie, bo co roku poznaję kogoś nowego i fajnego, kto mieszka daleko ode mnie, a też jest rycerzykiem. Z jedną koleżanką wysyłamy do siebie pocztówki i kartki z życzeniami, z innym kolegą czasem dzwonimy do siebie i wtedy opowiadamy sobie o tym, co nam się podobało w czasopiśmie – dodaje Paulina z Warszawy.

Eucharystii przewodniczył bp Wojciech Osial. Biskup pomocniczy diecezji łowickiej podczas homilii wraz z dziećmi ustalał, jaki powinien być wzorowy rycerz. Kazanie rozpoczął od anegdoty z przedszkola, w którym dziecko zaskoczyło siostrę zakonną pytaniem "Skąd Pan Jezus wziął chorągiewkę, gdy zmartwychwstał?". – Widzimy na wielu obrazach, figurach, że gdy Pan Jezus wychodzi z grobu trzyma w dłoniach chorągiew. Symbol zwycięstwa. Rycerze, gdy jadą na wojnę, też mają chorągiew, która ma odpowiedni kolor, kształt dla każdego rycerza inny. Gdy nasza chorągiewka jest w górze to znaczy, że wygraliśmy. Jednak co robić, gdy nie możemy jej unieść w górę, jest złamana? – pytał bp Wojciech. – Trzeba iść do spowiedzi, dużo się modlić, trzymać się Pana Jezusa, odprawiać pokutę, walczyć – odpowiadały dzieci. Razem z biskupem mali rycerze doszli do wniosku, że najlepiej walczyć z grzechem z pomocą Matki Bożej.

  Magda na spotkanie przyjechała z mamą i ciocią. Każdego dnia modli się za wstawiennictwem Niepokalanej.
Magdalena Gorożankin /Foto Gość

Niepokalana jest bardzo bliska uczestnikom spotkania. – Nie należę jeszcze do rycerstwa niepokalanej, ale bardzo kocham Matkę Bożą. Codziennie się modlę, rozmawiam z Nią. Wtedy wyobrażam Ją sobie, jakby była tuż przede mną. Ma piękne oczy, niebieską sukienkę. Cała jest piękna i dobra. Chciałbym być taka jak Ona – mówi Madzia z Radomia.

Dużą atrakcją dla dzieci był konkurs na najpiękniejsze przebranie za rycerza i damę dworu. Każdy strój był przemyślany i precyzyjnie wykonany. – Zaangażowani w wykonanie tego stroju byli: babcia, ciocia, sąsiadka, tata, syn i ja – mówi Malwina Komarnicka, mama Mai należącej do wspólnoty rycerzy Niepokalanej z Warszawy. – Każdy robił coś innego, ale pod czujnym okiem Majki, więc to jej zamysł, a nasze wykonanie. Jednak warto było poświęcić te kilka...naście godzin, by widzieć dziś jej uśmiech, szczęście i to, jak odnajduje się w tej wspólnocie. Mnie jako matkę bardzo cieszy jej fizyczne zaangażowanie, które dopełnia duchową formację, przygotowania. Majka uczy nas wiary. Gdzieś usłyszała o "Rycerzyku", poprosiła nas, byśmy zamówili go do domu i razem z nią czytali. I tak zaczęła się nasza formacja, nie tylko Mai. Mąż z czasem zaczął zamawiać także "Rycerza Niepokalanej" i tak drobnymi krokami zawierzyliśmy Jej swoje życie, miłość, relację i od tamtej pory w życiu jest o niebo lepiej. Ona jest i czuwa – dodaje pani Malwina.

  Damą dworu można zostać w każdym wieku. Najważniejsza jest chęć służenia Królowej.
Magdalena Gorożankin /Foto Gość

W czasie spotkania nie zabrakło dobrej zabawy, konkursów, warsztatów rękodzielniczych, spotkań z autorami książek dla dzieci oraz muzyki, którą zapewniła Mała Armia Jezusa. Młodzi rycerze już nie mogą doczekać się kolejnego spotkania.