We wtorek 13 października w całym Kościele obchodzono wspomnienie błogosławionego o. Honorata Koźmińskiego, patrona diecezji łowickiej. W Nowym Mieście nad Pilicą, gdzie swój klasztor mają bracia kapucyni, w którym ostatnie 24 lata życia spędził bł. Honorat, do uroczystości przygotowywano się poprzez nowennę.

W liturgiczne wspomnienie błogosławionego wieczornej Mszy św. odpustowej przewodniczył o. Juliusz Pyrek OFM Cap. W świątyni nie zabrakło władz miejskich, przedstawicielek zgromadzeń zakonnych, których założycielem był bł. o. Honorat, i wiernych. Podczas homilii o. Juliusz pytał zebranych o to, czego dziś potrzebują Polska i Europa.

Odpowiedzią było wyznanie o. Honorata, który mówił krótko: wiary! Kaznodzieja, przywołując sytuację, w jakiej obecnie się znajdujemy, podkreślał, że nie chodzi o jakąkolwiek wiarę (dziś często sprowadzaną do tego, czy wirus jest, czy go nie ma), ale o wiarę w Boga. Homileta wiele uwagi poświęcił także zagadnieniom patriotyzmu, odpowiedzialności za innych. Tu także przykładem był patron diecezji. W związku z pandemią nie odbyła się wokół pl. o. Honorata procesja z relikwiami błogosławionego.

Odwołano także koncert pieśni patriotycznych. Pamiątką wydarzenia były poświęcone jabłka, które można było wziąć do domu. Ojciec Honorat urodził się 16 października 1825 r. w Białej Podlaskiej. Po burzliwej młodości nawrócił się i w 1848 r. wstąpił do zakonu kapucynów w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 grudnia 1852 roku. Pracował w Warszawie, Zakroczymiu i Nowym Mieście. Duszpasterzując poprzez konfesjonał, założył 26 bezhabitowych zgromadzeń zakonnych. Zmarł w opinii świętości 16 grudnia 1916 r. w Nowym Mieście. 16 października 1988 r. Jan Paweł II beatyfikował go. Także decyzją papieża Polaka o. Honorat został patronem diecezji łowickiej.