Monika Augustyniak: Polskę obiegła wieść o śmierci Henryka Chmielewskiego, grafika, rysownika i autora komikso- wej serii „Tytus, Romek i A’Tomek”. Jak Pan przyjął tę wiadomość?

Adam Michałowski: Bardzo zasmuciła mnie informacja o śmierci Papcia. Moje pokolenie wychowało się na „Tytusie, Romku i A’Tomku”. Do dziś przy moim łóżku leżą „Tytusy” i sięgam po nie w stresujących sytuacjach. Mam wydania m.in. z 1966 r., są już mocno zdarte. W latach 70. komiksy Papcia Chmiela były podstawą. Tytus był wszędzie – w kosmosie, w wojsku, ratował zabytki. My wtedy rzadko podróżowaliśmy. Papcio przenosił nas w ten bardziej kolorowy świat. Fascynowały nas grafika, żart sytuacyjny, kryminał, fantastyka. No i Papcio nas uczył. Sam mówił: „Ucząc – bawię, bawiąc – uczę”. Ale to była taka delikatna nauka, nienachalna, dlatego też tak chwytała. Byliśmy zafascynowani do tego stopnia, że w klasie na lekcjach rysowaliśmy swoje komiksy. Wymyślaliśmy historie o wojnie, Szariku i innych bohaterach. Uważam, że seria o Tytusie powinna być lekturą obowiązkową od pierwszej klasy szkoły podstawowej aż do końca studiów. (śmiech)