Monika Augustyniak: Piotrze, często widzę Ciebie i Twoich synów, gdy służycie przy ołtarzu podczas Mszy św. Ty i Twój starszy syn jesteście lektorami, a najmłodszy jest ministrantem. Czy to rodzinna tradycja?

Piotr Bibik: Zacząłem być ministrantem zaraz po swojej I Komunii Świętej. Mój brat również. Nasz tata był blisko Kościoła, więc można powiedzieć o jakiejś rodzinnej tradycji. Od kilku lat codziennie uczestniczę w Eucharystii. Któregoś roku po Roratach zadałem sobie pytanie: „Dlaczego nie miałbym być na Mszy św. każdego dnia?”. Na początku był to impuls, potem przerodził się w nawyk. Dziś uczestnictwo w codziennej Eucharystii jest dla mnie oczywiste. Dostaję tu słowo Boże, sam je czytam, karmię się Ciałem Jezusa. Moi synowie również rozpoczęli swoją przygodę z ministranturą po I Komunii. Czasem zdarza się, że Michał czyta podczas Mszy św. pierwsze czytanie, Jacek śpiewa psalm, a ja czytam drugie czytanie. Czuję wtedy dumę. Mam też pewność, że Bóg czuwa nad nami i to daje mi pokój serca. Gdy mamy jakieś trudne chwile, wierzę, że wszystko rozwiąże się dla nas jak najlepiej. Myślę też, że Bóg uchronił naszą rodzinę od wielu złych rzeczy.