Drukuj
Czasu im nie przybywa...
– Kiedy ich mamy obok siebie, często nie doceniamy, jaki Pan Bóg daje nam skarb. Z ich mądrością, umiejętnościami, ale przede wszystkim sercem, które widzi więcej, słyszy krzyk ciszy, czuje mocniej i wybacza z miłości... – mówi Anna Strzelecka.
▲ Rodzina Boguszów przez lata odwiedzała o. Ignacego. Dziś ufają, że patrzy na nich z góry i czuwa
nad swoimi „wnukami”.
Archiwum Ewy Bogusz
W niemal każdym przedszkolu z okazji Dnia Babci i Dziadka wybrzmiewa: „U babci jest słodko, świat pachnie szarlotką”, „Czy świeci słońce, czy pada deszcz, z dziadkiem i babcią cudownie nam jest”. Najmłodsi przygotowują laurki, własnoręczne prezenty, uczą się wierszyków i piosenek. Nieco starsi stawiają na odwiedziny, czekoladki i wspólnie spędzony czas. Dorośli najczęściej dzwonią z życzeniami, zaglądają na herbatę lub zabierają swoich seniorów do kina czy restauracji. Niektórzy odmawiają modlitwę, stojąc nad mogiłą...
Dostępne jest 6% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.