Symboliczna Droga Krzyżowa od lat jest niezwykle ważnym, historycznym wydarzeniem dla działaczy Solidarności, którzy podczas stanu wojennego przybywali do Maryi – Pani Ziemi Kutnowskiej i Matki Cierpiącego Narodu, by prosić ją o wstawiennictwo.

Podczas nabożeństwa modlono się w intencjach ojczyzny oraz zakończenia działań wojennych w Ukrainie. Podczas rozważań skupiano się nie tylko na ostatnich godzinach ziemskiego życia Jezusa Chrystusa, ale także na bolesnych wydarzeniach z dziejów Polski, a także wojny toczącej się u naszych sąsiadów.  

W modlitwie uczestniczyli wierni nie tylko z tutejszej parafii, ale także z Łowicza, Płocka, Zgierza, Sieradza, Poddębic, Wielunia. Zgodnie z tradycją w grupie pielgrzymów nie zabrakło parlamentarzystów, pracowników Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi, samorządowców i członków NSZZ "Solidarność". Obecni byli także obywatele Ukrainy. Gros osób podczas Drogi Krzyżowej w dłoniach trzymało flagi narodowe. 

Po modlitwie wszyscy obecni zostali zaproszeni na postny poczęstunek, w ramach promocji potraw regionalnych, przygotowany przez Koło Gospodyń Wiejskich w z Chrośna.

Warto wspomnieć, że Głogowiec jest diecezjalnym sanktuarium maryjnym. I od dawna wątki religijne splatają się tu w nierozerwalną całość z wątkami patriotycznymi. Już w XIX w. miejscowy proboszcz za wspieranie powstania styczniowego zesłany został na 37 lat katorgi na Syberii.

Szczególnego rozgłosu sanktuarium nabrało w latach 80. poprzedniego stulecia. W 1982 r. proboszczem został tu mianowany ks. Marian Lipski. Lgnęli do niego działacze opozycyjni, co nie w smak było władzom, nie tylko lokalnym. Na temat ks. Lipskiego agresywne artykuły pisywał sam Jerzy Urban. W takiej właśnie atmosferze w 1985 r. na błoniach za kościołem, powstała Droga Krzyżowa Narodu Polskiego. Poszczególnym stacjom przypisano bolesne wydarzenia z dziejów narodu. I tak np. stacja I przypomina bunt Kozaków pod wodzą Chmielnickiego, stacja II – konfederację barską, III (pierwszy upadek) – pierwszy rozbiór Polski.