Po przeniesieniu łowickiego Wyższego Seminarium Duchownego do Warszawy wielu sądziło, że dom stanie się budynkiem pustym, w którym nikt nie będzie szeptał słów modlitwy, nikt nie będzie rozeznawał swojego powołania. Nic podobnego się nie stało. Od wakacji dom tętni życiem. Jest miejscem formacji i modlitwy dla grup, wspólnot, stowarzyszeń. Korzystają z niego nie tylko diecezjanie, ale także osoby spoza diecezji. Modlili się tam m.in. rodziny, nauczyciele, członkowie młodzieżowej grupy Caritas z Łęczycy.

W czwartek, we wspomnienie św. s. Faustyny Kowalskiej, swoje spotkanie mieli tu kapłani. – Już kilka tygodni temu zrodziło mi się pragnienie, by WSD stało się także miejscem stałej formacji kapłanów. Modląc się w kaplicy, nieraz powracałem do wspomnień i chwil tu przeżytych. Chciałbym, by kapłani, którzy tu się formowali, mogli powracać do pierwotnej gorliwości – mówi ks. Sylwester.

Pomysł spotkań nie jest czymś nowym. Doświadczenie wspólnej formacji kapłańskiej dobrze znane jest ks. Stanisławowi Banachowi, proboszczowi parafii św. Jakuba Apostoła w Głownie. – Od prawie 30 lat należę do wspólnoty kapłańskiej Jezus Caritas, łączącej księży z naszej i dwóch warszawskich diecezji. Spotkania przez lata odbywały się w Laskach. Zapragnąłem przeszczepić tę wspólnotę do nas. Pierwsze spotkanie odbyło się w mojej parafii – opowiada ks. Banach. – Kiedy ks. Sylwester został dyrektorem domu, w porozumieniu z księdzem biskupem ustaliliśmy, że księża, którzy chcą się spotkać i razem uczestniczyć w dniu skupienia, będą mogli robić to właśnie tu – dodaje ks. Banach.

Inicjatywa jest potrzebna i wyczekiwana. W pierwszym spotkaniu wzięło udział 16 kapłanów, wśród których był bp Wojciech Osial. Konferencję o duchowości św. Karola de Foucauld wygłosił ks. Robert Pawlak, proboszcz z Chrośli. Istotą spotkań jest odkrycie bogactwa adoracji Najświętszego Sakramentu. W programie były też modlitwa brewiarzowa, dzielenie się w grupie i posiłek.