W środę 17 stycznia na cmentarzu „Strzelba” w Skierniewicach przedstawiciele miasta, Wojska Polskiego, Straży Miejskiej, muzeum oraz Stowarzyszenia Tradycji 26 Skierniewickiej Dywizji Piechoty zapalili znicze na grobach rodaków zamordowanych w czasie niemieckiej okupacji. 6 dni później – 22 stycznia – w 161. rocznicę manifestu Tymczasowego Rządu Narodowego, rozpoczynającego największy w XIX w. Polski zryw narodowy – powstanie styczniowe – oddano hołd powstańcom.

– Rok zaczyna się nam jakże różnymi rocznicami – mówi Anna Majda-Baranowska z Muzeum Historycznego Skierniewic. – Pierwsza mogła się wydawać radosna, bo kończyła się okupacja niemiecka. Wkrótce jednak okazało się, że rzeczywistość jest inna. Rozpoczęły się aresztowania i prześladowania patriotów. Przez lata doświadczaliśmy, czym są komunizm i pozorna wolność. Ale styczeń to także pamięć o powstaniu – ostatnim zrywie niepodległościowym czasu zaborów, który choć przegrany, pozostawił w Polakach ogromną wolę życia w wolnej i niepodległej ojczyźnie. Co roku pamiętamy o obu rocznicach. Obecnie, gdy tuż za granicami Polski trwa wojna, pielęgnowanie pamięci o tych wydarzeniach jest szczególnie ważne i potrzebne – dodaje.

W poniedziałek 22 stycznia uczestnicy obchodów złożyli kwiaty pod obeliskiem znajdującym się przed Wojewódzkim Szpitalem Zespolonym, miejscu, gdzie przed laty stracono 30 powstańców. Później zebrani przejechali na cmentarze św. Józefa i św. Stanisława, gdzie na grobach 16 powstańców styczniowych zapalono znicze.

O bohaterach powstania styczniowego pamiętano także w innych miastach. W Kutnie kwiaty złożono pod tablicą upamiętniającą pobyt w mieście powstańczego Tymczasowego Rządu Narodowego oraz pod tablicą umieszczoną na kaplicy przy ul. Łęczyckiej. W Rawie Mazowieckiej przedstawiciele władz miasta złożyli kwiaty i zapalili znicze przy obelisku ku czci powstańców styczniowych na cmentarzu. Na ziemi rawskiej doszło do kilku bitew i potyczek. Najsłynniejszą akcję przeprowadził oddział płk. Antoniego Jeziorańskiego. Kosynierzy w brawurowym ataku na rosyjskie koszary podpalili drewniany budynek. W krótkiej, lecz zaciętej walce powstańcy zmusili Rosjan do ucieczki. O poległych pamiętano także m.in. w Głogowcu, Łowiczu.