Głębia nad Płaskim

Podczas dwóch jubileuszowych obozów nie zabrakło tych, którzy 30 lat temu swoimi łzami podlewali tam drzewa. Na słowo „Mikaszówka” wiele osób, które choć raz były tam na rekolekcjach, wyraźnie się ożywia. Wspomnienia wracają niczym bumerang. Przed oczami staje Jezioro Płaskie, które podczas poranków przytula się z mgłą, a wieczorami – sprowadzając słońce do snu – krwawi i płonie. Wraca też widok drzew, które przez 30 lat wydoroślały i zmężniały.Mrużąc oczy, bez trudu można zobaczyć także obozowisko z kaplicą, kilkudziesięcioma namiotami, studnią w środku lasu i kuchnią, z której dochodzą zapachy pysznych zup, pierogów i racuchów. Powracające obrazy przypominają, że jest to miejsce, które obozowiczom wiele lat temu wydzierżawił sam Bóg. Skąd taka pewność? Wielu Go tam spotkało, rozmawiało z Nim i prosiło o pomoc.

oceń artykuł