Christianos to brzmi dumnie przejdź do galerii

Dzierzbicka parafia znajduje się na zachodnich krańcach diecezji łowickiej. Leży na terenie woj. wielkopolskiego. W głównym ołtarzu parafialnej świątyni znajduje się wielka rzeźba Matki Bożej Królowej Świata. Nie dziwi więc powitanie, jakie zgotowali  swojej Pani miejscowi wierni. 9 maja na spotkanie z ikoną jasnogórską wyszli w długiej procesji, niosąc feretrony i chorągwie. Zwracały na siebie uwagę dzieci, które - nawet gdy zaczął padać śnieg - nie przestawały machać chorągiewkami.

Gdy samochód-kaplica przyjechał w eskorcie policjantów i strażaków, niebo wypogodziło się. Na widok obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, który wyłonił się z samochodu, oczekujący na Maryję uklękli. Ikonę ucałowali bp Wojciech Osial, który przewodniczył uroczystości, oraz ks. Mirosław Targaszewski, proboszcz parafii w Dzierzbicach. Obraz na ramionach nieśli do kościoła ojcowie, matki, młodzież i strażacy.

Do przyjęcia Czarnej Madonny parafianie przygotowywali się sumiennie podczas misji, o czym zapewnił ks. Targaszewski, witając Matkę Bożą w kościele. - Maryjo! Przedstawiam Ci tę wspólnotę ludu Bożego - rolników, robotników, dziatwę szkolną i studentów, małżeństwa i samotnych, zagubionych i szczęśliwych. Bądź dla każdego z nich Matką i ucz dobrego życia. Te krótkie chwile z Tobą niech zapalą nas ogniem Twej miłości, abyśmy razem idąc ku przyszłości, z dumą nosili imię christianos - mówił proboszcz. Słowa powitania wypowiedzieli również przedstawiciele rodzin, młodzieży i dzieci.

Podczas Eucharystii druhowie strażacy trzymali wartę przy obrazie. - Tak, jak Maryja nawiedza Elżbietę, o czym słyszeliśmy w Ewangelii, tak dzisiaj nawiedza parafie, ale tak konkretnie to nawiedza nasze życie - domy, rodziny, nas samych. I bardzo dużo zależy od otwartości naszych serc, na ile Panu Bogu pozwolimy działać poprzez wstawiennictwo Matki Naszego Pana Jezusa Chrystusa - mówił w homilii bp Osial.

Pod koniec Mszy św. poświęcił obraz Matki Bożej Częstochowskiej, który nawiedzać będzie domy parafii. Ks. Targaszewski przyłożył ten obraz do ikony peregrynującej po całej Polsce. Nastąpiło symboliczne spotkanie dwóch obrazów.