Był jedynym w diecezji pustelnikiem. Swoje życie całkowicie oddał Bogu. Żyjąc z dala od ludzi, wybrał drogę milczenia, oddał się modlitwie i pokucie, praktykując ewangeliczne rady czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Mimo oddzielenia od świata był bliski kapłanom, osobom konsekrowanym, wiernym. Ci, którzy bliżej go poznali, w dniu jego śmierci szeptali: „Leszku, do zobaczenia w niebie!”.