Straż przyboczna świętej

Kawalerowie Konfraterni św. Wiktorii wyróżniają się odświętnym strojem, na który składa się bordowy płaszcz (toga) z peleryną wykończoną złotą oblamówką. Po lewej stronie płaszcza umieszczony jest owalny emblemat z krzyżem i monogramem św. Wiktorii. Uzupełnieniem stroju jest czarny beret, stanowiący charakterystyczny element ich ubioru.

Podczas publicznych wystąpień członkowie konfraterni często spotykają się z wyrazami uznania i sympatii. Początkowo jednak ich pojawienie się w takich strojach budziło pewne obawy – nawet biskup Alojzy Orszulik, inicjator powołania stowarzyszenia, zastanawiał się, jak zostaną przyjęci przez wiernych. Szybko jednak okazało się, że obawy te były nieuzasadnione. Wierni, podążający za dużym ozdobnym relikwiarzem, z radością spoglądają nie tylko na swoją patronkę św. Wiktorię, lecz także na jej „straż przyboczną”. Nowych członków konfraterni mianują proboszczowie, a ich kandydatury zatwierdza biskup.

Do konfraterni mogą należeć zarówno mężczyźni, jak i kobiety, choć dotychczas żadna z pań nie zdecydowała się do niej dołączyć. Członkowie wierzą jednak, że w przyszłości w ich szeregach pojawią się również damy. Konfraternia nie jest jednak, jak podkreślają jej członkowie, „kółkiem wzajemnej adoracji”. Jej działalność wykracza daleko poza uczestnictwo w uroczystościach ku czci św. Wiktorii. Członkowie stowarzyszenia podejmują działania na rzecz szerzenia kultu patronki, dają świadectwo wiary, integrują lokalną społeczność katolicką, reagują na problemy społeczne i angażują się w modlitwę.

Konfraternia św. Wiktorii Dziewicy i Męczennicy jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych diecezji łowickiej, które obecnie liczy piętnastu członków. Została powołana 7 listopada 2003 roku, a trzy dni później, podczas uroczystej Mszy św. z udziałem biskupa Orszulika, członkowie złożyli ślubowanie i otrzymali poświęcone w czasie liturgii stroje.

W strukturze konfraterni wyróżnia się członków zwyczajnych i wspierających. Do grona członków zwyczajnych należą osoby prowadzące aktywne życie religijne, współpracujące z kapłanami w parafiach, zaangażowane w działalność społeczną Kościoła. W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim wymagane jest, aby ich życie było zgodne z nauką Kościoła. Członkowie wspierający to z kolei osoby fizyczne lub prawne, które zadeklarowały stałe wsparcie materialne na rzecz realizacji celów konfraterni.