Życzenia od biskupa łowickiego

Życzenia w formie listu pasterskiego odczytane zostaną we wszystkich kościołach diecezji łowickiej. Bp Andrzej F. Dziuba zwraca się do wszystkich wiernych, aby radość z Bożego Narodzenia zagościła w ich sercach na stałe. Tak, by mogli tę radość w duchu apostolskiego zaangażowania nieść innym w formie nowej ewangelizacji poprzez świadectwo swojego życia.

Oto pełna treść listu pasterskiego ordynariusza łowickiego:

Życzenia Biskupa Łowickiego na Boże Narodzenie i Nowy Rok 2013

Bracia Kapłani,
Czcigodne Siostry Zakonne,
Siostry i Bracia w Chrystusie, Drodzy Diecezjanie,

Droga adwentowego oczekiwania oraz rekolekcyjnego jednania się z Bogiem i ludźmi doprowadziła nas do betlejemskiej radości. Wraz z Maryją dziękujemy Ojcu, który z miłością posyła Syna, aby odnalazł i zbawił człowieka. Wchodzimy w tajemnicę Bożego Narodzenia, aby w Kościele doświadczyć piękna rodzącego się Życia.

1. Radość Bożego Narodzenia

Razem z prorokiem Izajaszem obwieszczamy całemu światu tajemnicę Wcielenia, a wraz z nim głosimy pokój, radość i zbawienie. Głos proroka jest wzmocniony naszymi głosami. Dzielmy się radością wiary w to, że Bóg zstąpił na ziemię. Jest to niezwykły dar, bowiem Bóg dał nam samego siebie w swoim Synu. W ten sposób zbawienie Boże dociera do wielu ludzi. Tę radość potęguje starożytny psalm. Zawarta w nim prawda uświadamia, że zbawienie dociera do wszystkich: „Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego” (Ps 98,3). O tej prawdzie poucza także Autor Listu do Hebrajczyków. Bóg na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków. Ostatecznie przemówił do nas przez Syna, który dziś zaprasza nas do Betlejem (por. Hbr 1,1-2).

W tych dniach lepiej rozumiemy, że Nowonarodzony jest światłem świata (por. J 1,4-5.9). Znowu ciemność pierzchła, znowu światło powstaje. Lud siedzący w ciemności niewiedzy niech zobaczy wielkie światło poznania (por. Iz 9,1). „To, co stare, minęło, oto powstało wszystko nowe” (2 Kor 5,17). Litera ustępuje, duch zwycięża, cienie mijają, prawda nadchodzi. Bezcielesny przyjmuje ciało, słowo przyjmuje materię, niewidzialny daje się widzieć, bezczasowy poczyna się w czasie. Syn Boży staje się Synem człowieczym (por. J 1,1-14). Dzisiaj cieszymy się, że Bóg przybył do ludzi, abyśmy znaleźli w Jego domu nasze miejsce.

2. Być solą dla świata

Zdarza się, że Bóg przychodzi do ludzi, a oni odwracają się od Niego, albo Go nie chcą zauważyć, dlatego winniśmy dawać świadectwo naszej wiary. Przez nasze życie, słowa i czyny, Bóg najskuteczniej przemawia do poszukujących i zagubionych. Tak jak kiedyś przemówił przez Syna w darze Wcielenia (por. Hbr 1,1-2), tak dzisiaj przemawia przez wierzących.

Liturgiczny okres Narodzenia Pańskiego jest przede wszystkim czasem dzielenia się radością z przyjścia Mesjasza. Jest to akcentowanie siły wiary Kościoła w miłość Boga, która objawia się w małym Dziecięciu. Uwrażliwiamy się na czystość serc, które stają się Bożym domem. Chrześcijanie są bowiem dla świata solą, która go uszlachetnia (por. Mt 5,13).

3. Apostolskie zaangażowanie

Wiara w Chrystusa dana jest wszystkim narodom, wszystkim ludziom, a nie tylko wybranym. Kościół katolicki wciąż posługuje się wieloma sposobami głoszenia Dobrej Nowiny. Jednym z nich jest nowa ewangelizacja, która wymaga nie tylko większego zaangażowania w życie Kościoła, poszukiwania nowych form, ale przede wszystkim życia zgodnego z Ewangelią.
Tajemnica wydarzeń w Betlejem została objawiona prostym pasterzom (por. Łk 2,8-20). Zanieśli ją oni do swych domów, aby rozprzestrzeniła się na okolice, a dalej na cały świat. W obecnym czasie wielu boi się podjąć dar wiary, albo tę wiarę głęboko ukrywa. Siła chrześcijanina tkwi w zaufaniu Bogu; nikt nie spodziewał się, że pasterze powiedzą światu o Światłości. Nowonarodzony Pan przyszedł, aby nas utwierdzić w nadziei, Jemu uwierzyliśmy, a świat na naszą wiarę oczekuje. Wiara i nadzieja rodzi się w chrześcijanach pełnych prostoty. To oni swym świadectwem niosą ją w następne pokolenia.

Drodzy Siostry i Bracia,

Od betlejemskiego żłóbka przesyłam serdeczne wyrazy jedności wiary, którymi obejmuję całą naszą diecezję. Dla każdego jest miejsce w dzieleniu wspólnie tej radości. Niech ona zagości we wszystkich sercach; naszych rodzinach i wspólnotach, niech ona stanie się ewangelicznym świadectwem naszej bliskości Boga. Obdarujmy się dobrym słowem, myślami i dziełami miłości.
Niech Betlejemskie Dziecię błogosławi każdemu z nas, rodzinom, Kościołowi oraz Ojczyźnie miłej. W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego


Łowicz, Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, AD 2012