Dziś w katedrze łowickiej podczas Mszy św. o 18.00 srebrny jubileusz sakry biskupiej będzie obchodził bp Józef Zawitkowski.
Specjalną zachętę do włączenia się w tę piękną uroczystość wystosował bp Andrzej F. Dzuba, ordynariusz, który w swoim zaproszeniu napisał: „Każdy Jubileusz: biskupi, kapłański, ślubów zakonnych czy małżeński, jest okazją do dziękczynienia Panu Bogu za wszelkie dobro, jakie było udziałem Jubilatów, i jakie dzięki ich życiu i posłudze było naszym udziałem. Jubileusz Biskupa Józefa będzie dla nas okazją do dziękczynienia Bogu za dar Jego posługi dla Kościoła w Polsce, w tym szczególnie dla Kościoła Łowickiego, a także czasem modlitwy w intencji Jubilata”.
Po Mszy św. wszyscy obecni będą mogli złożyć życzenia i gratulacje jubilatowi.
Biskup Józef Zawitkowski, pseud. ks. Tymoteusz, urodził się 23 listopada 1938 w Wale. Pochodzi z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. W wieku 12 lat stracił matkę. W 1956 r. wstąpił do warszawskiego seminarium duchownego. 20 maja 1962 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. Ukończył studia muzyczne w Instytucie „Musica Sacra” w Aninie, a następnie muzykologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po śmierci ks. W. Lewkowicza został Dyrektorem Instytutu Szkolenia Organistów w Warszawie. Był wikariuszem w Krośniewicach, Legionowie, w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Warszawie, w parafii świętego Zygmunta na Bielanach w Warszawie i w archikatedrze warszawskiej, rezydentem w parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. Był również pracownikiem Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W 1978 został proboszczem parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Gołąbkach, a w 1984 proboszczem w kolegiacie łowickiej.
26 maja 1990 został mianowany biskupem pomocniczym w archidiecezji warszawskiej. Sakrę biskupią otrzymał 9 czerwca 1990 w Łowiczu jako biskup tytularny Asuany. 25 marca 1992 został mianowany biskupem pomocniczym dla nowo utworzonej diecezji łowickiej. W kurii łowickiej pełnił funkcję wikariusza generalnego. Jego zawołanie biskupie to: „Servus et filius ancillae”.
Wygłosił wiele kazań podczas niedzielnych Mszy św. transmitowanych z kościoła pw. Świętego Krzyża w Warszawie w I Programie Polskiego Radia od 1980 (tzn. od początku transmisji Mszy św. w radiu) do 2006. Wszyscy rozpoznawali go po zawołaniu: „Kochani moi”. Tak też zatytułowane są cztery tomy jego „Kazań Świętokrzyskich”. Jest kompozytorem małych form muzycznych dla chórów i zespołów wokalnych, a także autorem tekstów pieśni religijnych, m.in. „Panie dobry jak chleb” (muzykę napisał ksiądz prałat Wiesław Kądziela) „Abyśmy byli jedno”, a także „Panie, zostań z nami”, Jezu, Tyś drogą”, „Chwała, moc i dziękczynienie”.
Mówią o nim, że jest Łowiczakiem z urodzenia i Księżakiem z zakochania. Kocha i promuje zespoły folklorystyczne, szczególnie „Blichowiaków”, „Koderki” i „Wesele Boryny” z Lipiec Reymontowskich, a także kapele ludowe i orkiestry dęte.
Jest honorowym obywatelem: Łowicza, Skierniewic, Nowego Miasta nad Pilicą, powiatu rawskiego, Krośniewic, Lipiec Reymontowskich, Warszawy i Rawy Mazowieckiej.