Po raz trzeci 24 października osoby konsekrowane z diecezji uczestniczyły w skupieniu, które tym razem odbyło się u grobu bł. o. Honorata Koźmińskiego, patrona diecezji. W modlitwie uczestniczyły zarówno męskie, jak i żeńskie zgromadzenia, wśród których nie zabrakło reprezentantów zgromadzeń założonych przez błogosławionego kapucyna.

Spotkanie rozpoczęła adoracja Najświętszego Sakramentu, przygotowana przez s. Lucynę Piątek z bezhabitowego honorackiego zgromadzenia sióstr sercanek. Adoracja odnosiła się do wskazań bł. o. Honorata, który w prosty sposób podał przykład drabiny, po której osoby konsekrowane powinny się wspinać ku świętości. Pierwszym stopniem jest poznanie siebie, drugim – przyznanie się do swojej słabości. Kolejnym szczeblem było oderwanie się od grzechu.

Podobnie jak podczas poprzednich dni skupienia, tak i w Nowym Mieście w centrum spotkanie była Eucharystia, której przewodniczył i homilię wygłosił bp Andrzej F. Dziuba. W nawiązaniu do czytań zachęcał zebranych, by zadali sobie pytanie, czy ich latorośl rośnie. Czy jest pielęgnowana? Czy upodobniają się do Tego, w którego poprzez chrzest zostali wszczepieni? – Chrzest będzie zawsze w nas żywy i możemy z niego czerpać – mówił biskup. – Jako konsekrowani nie jesteśmy „lepszą latoroślą”. Bóg nam zaufał, byśmy ukazywali Bożą miłość ludziom.

Po Eucharystii osoby konsekrowane oddały przez ucałowanie cześć relikwiom patrona diecezji. Kolejnymi punktami spotkania były zwiedzanie Muzeum św. Honorata, poprzedzone krótką prezentacją jego życiorysu, a także konferencja o. gwardiana Zdzisława Tokarczyka, ukazująca bł. Honorata w kontekście jego wiary w opatrzność Bożą. Radosny dzień wspólnej modlitwy i refleksji zakończyła agapa.