Bliskość Boga uwalnia od trwogi

Ewangelia wg św. Jana (J 14,23-29) 

Jezus powiedział do swoich uczniów: ”Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie”.

Dzisiejsza Ewangelia powoli przygotowuje nas na odejście Jezusa do Ojca i dar zesłania Ducha Świętego. Czas paschalny pięćdziesięciu dni radosnego świętowania zmartwychwstania powoli dobiega końca. Jezus wstąpi do nieba, aby posłać nam Ducha Świętego – nowy sposób przebywania Boga pośród swego ludu!

Miłość to nie kwestia podniosłych uczuć czy pięknych słów! Ten, kto naprawdę kocha, żyje tym, co jest ważne dla ukochanej osoby! Jezus żyje tym, co Mu przekazuje Ojciec. Jeśli my kochamy Jezusa, będziemy żyć Jego słowem, to znaczy postępować według Jego przykazań. Ta wierność słowu otwiera nas na Boga, na komunię z Nim. On może zamieszkać w naszych sercach, zasłuchanych w Niego.

Nikt z nas, sam z siebie, nie jest zdolny tak kochać, tak przyjmować miłość Boga i odpowiadać na nią! Od dnia chrztu św. otrzymaliśmy dar Ducha Świętego, który jest miłością Boga w nas. To dzięki Niemu poznajemy Boga, otwieramy się na Jego działanie, tworzymy z Nim więź miłości. Duch przypomina nam o tym, że jesteśmy bezgraniczne umiłowani, że posiadamy godność dziecka Bożego. Przypomina nam o tym, co jest ważne dla Ojca, co czyni nas szczęśliwymi w życiu. Duch także przestrzega nas przed złymi wyborami i konsekwencjami grzechu.

Życie w bliskości z Bogiem jest dla nas odkrywaniem wielkich przestrzeni wolności! To życie napełnia nas głębokim pokojem serca, którego nie mogą dać czy odebrać opinie innych ludzi, ich pochwały czy krytyki. Kiedy żyjemy w bliskości z Bogiem, kiedy On rzeczywiście może przyjść do nas w Komunii świętej i zamieszkać w nas, wtedy nie musimy się lękać i trwożyć, lecz każdy niepokój możemy powierzać Bogu, pozwalając Mu się prowadzić przez życie.

Zaczynając miesiąc maj i śpiewając piękną Litanię Loretańską, prośmy Maryję, aby uczyła nas życia w bliskości z Bogiem!