Pół wieku temu, 11 czerwca 1967 roku, przy polowym ołtarzu ustawionym obok romańskiej świątyni w Tumie sprawowano Mszę św., która wpisała się w obchody 1000. rocznicy chrztu Polski. Głównym celebransem był abp Karol Wojtyła, metropolita krakowski. W uroczystości wzięli udział hierarchowie pod przewodnictwem prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego.

Mimo padającego deszczu zgromadziło się ok. 7 tys. wiernych. Ale to nie pogoda była największą przeszkodą tego wydarzenia. Ówczesne władze komunistyczne robiły wszystko, żeby zakłócić obchody milenijne.

Msza św. w Tumie miała być jednym z ostatnich akcentów religijnych uroczystości, związanych ze świętowaniem 1000 lat chrześcijaństwa w Polsce. W czerwcu 1967 r. odbywały się w diecezji łódzkiej. Przejazd hierarchów z Łodzi do Tumu był utrudniony. Nie mogli jechać kolumną samochodów.

Podróż prymasa Wyszyńskiego i biskupów nie odbywała się w spokoju. Napotykali przeszkody. Co prawda, pozdrawiały ich grupy wiernych, niektórzy z nich udekorowali trasę przejazdu ołtarzykami, chorągwiami, kwiatami. Były one jednak przez partyjnych aktywistów lub milicję usuwane. Dodatkowo pojawiły się osoby z transparentami, na których widniały hasła uderzające w hierarchów i chrześcijaństwo. Nietrudno się domyślić, że inspirowane przez władze, które toczyły wtedy walkę z Kościołem.

Odniósł się do tego prymas Wyszyński po skończonej celebrze w Tumie. Powiedział do tłumu wiernych: "Gdyśmy tutaj jechali, to po drodze czytaliśmy straszne słowa i zastanawiałem się, dokąd właściwie jedziemy, bo naliczyłem ponad 50 razy »ludobójcy«. Myślę sobie: »Może to ja ludobójca, a może kraina ludobójców?«, a w rzeczywistości przyjechaliśmy do bardzo porządnych ludzi i przekonaliśmy się, że wszyscy mają serca podobne i słoneczne oczy, i dobre i najlepsze usposobienia".