Dominikanin o. Tomasz Nowak w swoich konferencjach dla pielgrzymów ukazuje postacie z Biblii. Szóstego dnia pielgrzymki naukę oprał na osobie Jonasza.

- Jonasz - kto to taki? To jest taki człowiek, który ma jakieś wyobrażenie o tym, że Bóg powinien jakoś inaczej działać w jego życiu. Dopiero poprzez burzę na tym jeziorze, tak jak dalej czytamy w Księdze, przez tę rybę, w której spędza trzy dni i trzy noce, wreszcie jak go ta ryba wypluwa na brzeg, decyduje się iść do Niniwy. Jest napisane, że Niniwa to było takie wielkie miasto, że trzy dni trzeba było iść, żeby przez nie przejść. Ta księga opisuje, że tak dobrze głosi Jonasz, iż wystarczy, że idzie tylko jeden dzień i całe miasto się nawraca. Tyle że Jonaszowi się to zupełnie nie podoba. Jest mu to zupełnie nie w smak. Nie podoba mu się znów to, jak Pan Bóg działa, jak Pan Bóg reaguje. On się pewnie spodziewał, że Pan Bóg powinien to miasto zniszczyć. Ma tak silne poczucie sprawiedliwości, że aż brak mu miłości. Widzimy, jak Bóg go cierpliwie uczy, krok po kroku. Jak on jest załamany z tego powodu, że to miasto nie zostało zniszczone, tylko wszyscy się tam nawrócili, łącznie ze zwierzętami. To on siedzi i płacze, męczy się, lamentuje, jest niezadowolony. Pan Bóg daje mu najpierw krzew, którego liście dają mu cień. Potem zsyła robaczka, który ten krzew podcina, krzew ten usycha i znowu słońce przypala mu głowę. Wtedy Pan Bóg mu tłumaczy, krok po kroku. Mówi: „Dlaczego miałbym być zadowolony z tego, że to miasto będzie całe zniszczone, skoro tylu tu jest ludzi, tyle jest zwierząt. Całe to moje błogosławieństwo miałbym tylko dlatego, że tobie tak się wydaje, zaprzepaścić?! Przecież widzisz, że oni się nawrócili, przecież widzisz, że naprawili swoje życie. Dlaczego tak mocno jesteś przywiązany do takiej sprawiedliwości czy do swojego wyobrażenia o sprawiedliwości?”.

Cała konferencja do wysłuchania poniżej: