Agata Niedziółka: Dzisiejszy świat wzbudza w nas ogromny strach przed chorobą. Tak, jakby to było nasze jedyne i najgorsze zagrożenie. Tak, jakby nic innego nie było ważne, o nic innego nie trzeba było się troszczyć. Czy ja boję się choroby? Na pewno trochę tak. Ale czy tego boję się najbardziej? Nie. Chyba bardziej boję się tego, że zarażając kogoś mogę tę osobę skrzywdzić. Ale czy do końca mam na to wpływ?

 

Boję się również, że przez skupienie się na ochroną przed wirusem zgubię po drodze coś innego, coś znacznie ważniejszego…

Czy wirus jest spiskiem - celowym działaniem, czy przypadkiem - naturą…? Nie wiemy i pewnie nie poznamy odpowiedzi. Ale czy ta wiedza jest dla mnie ważna, potrzebna?

 

Ważniejsze jest to, że On trzyma naszą dłoń, że gdy chorujemy, On jest z nami, że to Jemu możemy oddać nasz strach… 

Kiedy jesteśmy w Nim, nie uda się nikomu nas zastraszyć! Oddajmy Mu nasz strach - niech On nim będzie, niech On nim kieruje. Gdy On jest naszym centrum - naszą Świętością, wszystko nabiera sensu, nawet jeśli po ludzku go nie widzimy. On zwiąże mój strach, On uwolni moje serce… tylko On! Tylko muszę podać Mu swą dłoń…