W pierwszy piątek Wielkiego Postu w sanktuarium Matki Bożej w Głogowcu po Mszy św. została odprawiona plenerowa Droga Krzyżowa Narodu Polskiego.
Symboliczna Droga Krzyżowa od lat jest niezwykle ważnym, historycznym wydarzeniem dla działaczy Solidarności, którzy podczas stanu wojennego przybywali do Maryi – Pani Ziemi Kutnowskiej i Matki Cierpiącego Narodu, by prosić ją o wstawiennictwo.
Podczas nabożeństwa modlono się w intencjach ojczyzny oraz zakończenia działań wojennych w Ukrainie. Podczas rozważań skupiano się nie tylko na ostatnich godzinach ziemskiego życia Jezusa Chrystusa, ale także na bolesnych wydarzeniach z dziejów Polski, a także wojny toczącej się u naszych sąsiadów.
W modlitwie uczestniczyli wierni nie tylko z tutejszej parafii, ale także z Łowicza, Płocka, Zgierza, Sieradza, Poddębic, Wielunia. Zgodnie z tradycją w grupie pielgrzymów nie zabrakło parlamentarzystów, pracowników Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi, samorządowców i członków NSZZ "Solidarność". Obecni byli także obywatele Ukrainy. Gros osób podczas Drogi Krzyżowej w dłoniach trzymało flagi narodowe.
Po modlitwie wszyscy obecni zostali zaproszeni na postny poczęstunek, w ramach promocji potraw regionalnych, przygotowany przez Koło Gospodyń Wiejskich w z Chrośna.
Warto wspomnieć, że Głogowiec jest diecezjalnym sanktuarium maryjnym. I od dawna wątki religijne splatają się tu w nierozerwalną całość z wątkami patriotycznymi. Już w XIX w. miejscowy proboszcz za wspieranie powstania styczniowego zesłany został na 37 lat katorgi na Syberii.
Szczególnego rozgłosu sanktuarium nabrało w latach 80. poprzedniego stulecia. W 1982 r. proboszczem został tu mianowany ks. Marian Lipski. Lgnęli do niego działacze opozycyjni, co nie w smak było władzom, nie tylko lokalnym. Na temat ks. Lipskiego agresywne artykuły pisywał sam Jerzy Urban. W takiej właśnie atmosferze w 1985 r. na błoniach za kościołem, powstała Droga Krzyżowa Narodu Polskiego. Poszczególnym stacjom przypisano bolesne wydarzenia z dziejów narodu. I tak np. stacja I przypomina bunt Kozaków pod wodzą Chmielnickiego, stacja II – konfederację barską, III (pierwszy upadek) – pierwszy rozbiór Polski.