Biskup Andrzej Franciszek Dziuba

Biskup Andrzej Franciszek Dziuba urodził się 10 października 1950 roku w Pleszewie. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Wieczynie oraz w Żegocinie. Edukację kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Pleszewie, gdzie w 1968 zdał maturę. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w latach 1969-1975 w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym p.w. św. Wojciecha w Gnieźnie, zakończone magisterium w zakresie teologii dogmatycznej w Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu.Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1975 roku z rąk Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, w Bazylice prymasowskiej w Gnieźnie. Po święceniach pracował jako wikariusz w Parafii p.w. Świętej Trójcy w Łobżenicy.Odbył także studia specjalistyczne w zakresie teologii moralnej na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Doktorat na podstawie rozprawy “Mikołaj z Mościsk, teolog moralista XVII wieku”, napisanej pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Franciszka Greniuka obronił w 1979 roku. Kontynuował zgłębianie teologii moralnej w Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie.W latach 1981-1984 pracował jako referent w Sekretariacie Prymasa Polski w Warszawie oraz sekretarz i kapelan Prymasa Polski dla archidiecezji gnieźnieńskiej. W latach 1984-1998 był kierownikiem Sekretariatu Prymasa Polski i osobistym sekretarzem Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski. W latach 1998-2004 radca teologiczny Sekretariatu Prymasa Polski. W tym czasie pełnił posługę duszpasterską przy kościele św. Marcina na Starym Mieście w Warszawie (1981-1998) oraz przy kościele św. Barbary na Koszykach w Warszawie (1998-2004). W 1990 roku uzyskał habilitację na KUL, na podstawie rozprawy “Jan Azor – teolog moralista”. Docentura w 1990 roku, tytuł naukowy profesora w 1997 roku. W latach 1989-2004 pracownik Wydziału Teologii KUL, a od 1995 roku Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W obu uczelniach był kierownikiem Katedry Historii Teologii Moralnej. Od 2005 roku dyrektor Ośrodka Dokumentacji i Studiów nad Osobą i Nauczaniem Kardynała Stefana Wyszyńskiego UKSW w Warszawie. W 2009 r. Otrzymał Doktorat honoris causa The Polish University Abroad.

27 marca 2004 roku otrzymał nominację na drugiego biskupa łowickiego. Święcenia biskupie przyjął w Bazylice katedralnej w Łowiczu, 22 maja 2004 roku, przez posługę Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski, Arcybiskupa Henryka Muszyńskiego, Metropolity gnieźnieńskiego i Biskupa Alojzego Orszulika, pierwszego biskupa łowickiego.

Przewodniczący Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski, członek Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Francji, członek Kościelnej Komisji Konkordatowej, przewodniczący Zespołu ds. Szkolnictwa Wyższego Kościelnej Komisji Konkordatowej, przewodniczący Zespołu ds. Stypendiów Naukowych i Językowych, delegat Konferencji Episkopatu Polski na Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne.Naczelny kapelan Związku Polskich Kawalerów Maltańskich.

Wybrane publikacje: Dynamika wiary, Orędzie moralne Jezusa Chrystusa, Przesłanie społeczne Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, Chrześcijaństwo a kultura, Maltańska ikona Matki Bożej z Damaszku, Kardynał Stefan Wyszyński. Jego zawołanie biskupie to „Soli Deo”

Biskup Andrzej F. Dziuba diecezją łowicką zarządzał do 9 marca 2024 roku kiedy to ojciec Święty Franciszek przyjął jego rezygnację. Powodem rezygnacji były "stwierdzone trudności w zarządzaniu diecezją, a w szczególności zaniedbania w prowadzeniu spraw o wykorzystanie seksualne popełnione przez niektórych duchownych wobec osób niepełnoletnich; co potwierdziło postępowanie prowadzone przez Stolicę Apostolską w oparciu o dokument papieski Vos estis lux mundi".