Sto lat posługi

W Specjalnym Ośrodku Wychowawczym Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego im. bł. Matki Celiny Borzęckiej w Mocarzewie odbyły się dziś (12 października) uroczystości z okazji 100. rocznicy przybycia sióstr do niewielkiej miejscowości w powiecie gostynińskim.

Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się Mszą św. koncelebrowaną sprawowaną w kościele św. Józefa w Sannikach. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił biskup łowicki Wojciech Osial. Z hierarchą modlili się także bp senior Andrzej F. Dziuba, kapłani, siostry zmartwychwstanki z Prowincji Poznańskiej i Warszawskiej, na czele z matką generalną s. Dorotą Zygmunt CR, a także podopieczni i osoby od lat zaprzyjaźnione ze zgromadzeniem i placówką.

Na progu homilii biskup ordynariusz zauważył, jak mocno zgromadzenie i jego dzieła wrosły w tę ziemię. – Mówiąc Mocarzewo, pierwsze skojarzenie zawsze jest z siostrami zmartwychwstankami i dziećmi ze Specjalnego Ośrodka Wychowawczego - zauważył. Hierarcha pokrótce przybliżył długą historię obecności sióstr, ich system wychowawczy oparty na miłości i prawdzie, a także łączeniu życia z wiarą. – Dzięki ofiarnej pracy sióstr w szkołach uczą się dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim. Uczą się też dzieci niepełnosprawne fizycznie, z porażeniem, bardzo chore, ale za to bardzo ukochane – dodał biskup.

 Wymieniając zajęcia, rodzaje terapii, koła zainteresowań realizowane w SOW kaznodzieja podkreślił, że na pierwszym miejscu jest to wielkie dzieło miłości wobec potrzebujących, którego szczególnym znakiem jest budowa Domu Mocarzy, w którym będą mogli zamieszkać pełnoletni wychowankowie po zakończeniu nauki. – Mocarzewo to wspólnota. Nie wystarczy budować mury, trzeba przede wszystkim stworzyć ducha i wspólnotę. Powstała więc wspólnota ludzi, którzy uwierzyli w szkolę. Uwierzyli wbrew trudnościom, opiniom i komentarzom. Uwierzyli, że takie dzieło może powstać. (…) I ta powstała szkoła, która dziś żyje i ma się dobrze. Najważniejsze jest jednak to, co się dzieje w sercach uczniów. To są prawdziwi Mocarze, którzy codziennie z pogodą ducha i gestem ludzkiej wrażliwości pokazują nam, że jakkolwiek ciało może być słabe to jednak duch jest wielki i świadczy o naszym człowieczeństwie – mówił bp Osial.

Hierarcha dziękując siostrom za pracę, ewangelizację, ofiarność i miłość podkreślił, że za każdym razem, gdy przybywa do Mocarzewa, uczy się życia. – Tutaj jestem w sercu Ewangelii.  Ordynariusz złożył także życzenia, by Pan Bóg nadal obdarzał wspólnotę i Ośrodek tym, co jest najpotrzebniejsze.O to też modlił się pasterz diecezji podczas Eucharystii

Podczas Eucharystii głos zabrała także s. Dorota Zygmunt CR. – Nasze świętowanie tego pięknego jubileuszu rozpoczęłyśmy od Eucharystii i wspólnej modlitwy, aby było ono przede wszystkim wielkim dziękczynieniem Bogu za ogrom łask i błogosławieństwa, które tak obficie w ciągu minionych stu lat zlewał na tę placówkę, na Siostry Zmartwychwstanki i tych wszystkich, z którymi współpracowały, którym posługiwały – mówiła.  

Dalsze obchody jubileuszu przeniosły się na teren Specjalnego Ośrodka Wychowawczego Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego im. bł. Matki Celiny Borzęckiej w Mocarzewie. Siostry wspólnie z wychowawcami, nauczycielami i podopiecznymi przygotowały przedstawienie pt. „Pragnienia nigdy nie umierają”, przypominając dzieje tego miejsca. Jak przystało na jubileusz nie zabrakło życzeń, podziękowań, prezentów i urodzinowego tortu.