Łowicki
Najnowsze Wydania
-
GN 20/2025 Dokument:(9259124,Kochać człowieka, piętnować zło)
-
GN 19/2025 Dokument:(9250678,Kościół prawa czy Kościół miłości?)
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
Wyszukano wyników: 990
W ciemności czujemy się niepewnie
W parafii pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Żychlinie Roraty odbywają się o godz. 6 rano. We wtorki o godz. 6 i w piątki o 17.30 biorą w nich udział dzieci. W popołudniowych Roratach uczestniczą głównie najmłodsi, choć nie brakuje wśród nich również odważnych, którzy w tygodniu potrafią wstać przed godz. 6 rano.
Nocny Złodziej
Bardzo zaintrygowało mnie samo określenie Pana Jezusa jako złodzieja, który przychodzi w nocy, aby się włamać tam, gdzie się nie spodziewamy, aby wejść tam, gdzie się najbardziej boimy, aby wyrwać nas ze snu, w którym jesteśmy pogrążeni. Złodziej - to bardzo negatywne określenie. Dlaczego Jezus nazywa tak siebie samego?
Nowi świadkowie Ewangelii
– Poprzez dzisiejszy obrzęd jeszcze bardziej wejdziecie w zobowiązanie świadectwa. Nie ulega wątpliwości, że niosą je małżonkowie i rodzice, niosą kapłani i biskupi, osoby życia konsekrowanego. Więcej – każdy! Ale wy dzisiaj, dzięki waszemu wyborowi i wsparciu duszpasterzy, wejdziecie w to zadanie bardziej świadomie – mówił bp Andrzej F. Dziuba.
O tym, co teraz i o końcu świata
Idea królowania nie jest dla nas dzisiaj do końca zrozumiała. Najczęściej, gdy myślimy o królach i królestwach, to stają nam przed oczami współczesne monarchie albo wyobrażenia z baśni i legend. Natomiast w kontekście królowania mówimy o władaniu lub rządzeniu, a czasem nawet o tyranii. Spróbujmy jednak zostawić te obrazy i przyjrzeć się zupełnie innemu wyobrażeniu Króla.
Wybieram Zmartwychwstałego
Jezus pokonał śmierć, wyrwał się jej władzy i nas zaprasza do tego, abyśmy zawsze wybierali życie. To życie, które ma swoją głębię. Życie, w którym trzeba się jednak trochę pozmagać, coś po ludzku stracić, aby po Bożemu zyskać! Życie, które nie jest „cukierkowe”, tylko ma smak codziennych trosk, małych zwycięstw i małych porażek.
