Łowicki
Najnowsze Wydania
-
Nowy numer 25/2024 Dokument:(8862559,Europa od góry)
-
GN 24/2024 Dokument:(8850627,Kilka słów o samotności)
-
MGN 07/2024 Dokument:(8852694,Droga na szczyt)
-
Historia Kościoła 04/2024 Dokument:(8840654,Czy św. Piotr cierpiał na reumatyzm i czy kościelne trybunały stosowały tortury? )
-
GN 23/2024 Dokument:(8839869,Serca dwa)
Wyszukano wyników: 587
Zaproszenie na wesele
Pewnie każdemu z nas zdarzyło się, chociaż raz wykręcić się od spotkania ze znajomymi czy rodziną. Czasem tłumaczymy się zmęczeniem, natłokiem obowiązków lub innymi zobowiązaniami, chociaż nie zawsze jest to prawdą. Bywa, że potrzebujemy chwili samotności i wcale nie mamy ochoty na spotkania. Jednak wydarzenia z dzisiejszej Ewangelii mają o wiele większą rangę. Bo w końcu jakich argumentów i jakich wymówek użylibyśmy, gdyby sam król zapraszał nas na wesele swojego syna?
Nie o pieniądze chodzi
Nie. Mimo że dzisiejszy fragment Ewangelii mówi o denarze, nie będę pisał o pieniądzach: ani o monetach, ani o banknotach. Nie będę również pisał o podatkach: ani o nakładanych, ani o płaconych. Dlaczego? Dlatego, że w tym niedzielnym ewangelicznym fragmencie moją szczególną uwagę przykuły te oto słowa: Jezus przejrzał ich przewrotność (Mt 22,18). Okazuje się, że zanim Jezus "przyjrzał się" pokazanej Mu przez faryzeuszów monecie podatkowej (por. Mt 22,19), najpierw "przejrzał" ich (Mt 22,18) - swoich interlokutorów.
