Znaleziono 140 wyników
Świątynia - to, co należy do naszego Ojca
Dzisiejsza Słowo Boże kieruje nasze myśli na to miejsce i czas, w którym dokonało się Zbawienie. Poprzez Ewangelię w szczególny sposób przed naszymi oczami zostaje zarysowana Świątynia w podwójnym aspekcie: ziemskim, czyli doczesnym i zniszczalnym, oraz Boskim, czyli wiecznym, choć paradoksalnie mogącej także być zniszczoną. Jezus najpierw oczyszcza dawną Świątynię, biczem przeganiając z niej przekupniów wraz z ich towarem, a następnie wskazuje na siebie jako na Nową Świątynię, którą ludzie co prawda zniszczą, ale On ją wzniesie w przeciągu trzech dni. Wówczas jednak mówił o świątyni swojego ciała – słowa bardzo pięknie ukazujące Bóstwo Jezusa Chrystusa, ale również wartość ludzkiego ciała.
Gloria Victis
Na okładce książki Simona Tugwella "Osiem błogosławieństw. Rozważania nad Tradycją chrześcijańską" (Poznań, 1986) znajduje się osiem różnej wielkości kluczy. Już w pierwszej chwili przychodzi myśl, że właśnie owe tytułowe błogosławieństwa są "kluczem do niebios bram". Dziś te słowa rozbrzmiewają w sposób szczególny, ukazując nieprzeliczone rzesze Szczęśliwych-Błogosławionych, do których już należy królestwo niebiańskie, którzy już Boga oglądają i Jego synami są nazwani.
Potęga wiary
Powiedzenie, że wiara góry przenosi, stało się czymś przysłowiowym. Jest to z ludzkiego punktu widzenia nierealne, czy wręcz absurdalne, bo po co góry miałyby się zanurzać w morzu albo morwa tam przesadzać. Skoro jednak wiara daje nam uczestnictwo w życiu Boga, dla którego wszystko jest możliwe, to znaczy, że mamy udział w Jego twórczej mocy. A skoro nasza wiara ma wzrastać, to i nasz udział w Boskim życiu może być pełniejszy. W tym właśnie objawia się potęga wiary.
