Znaleziono 185 wyników
Jestem Bożą winnicą
Ludzką duszę poetycko porównuje się do ogrodu lub winnicy, która jest zasadzona i pielęgnowana przez Boga. Jako piękna i przyozdobiona zostaje powierzona człowiekowi w ziemską dzierżawę. Cierpliwość Boga objawia się w tym, że długo on czeka na należny plon. Nadejdzie jednak moment, gdy Pan upomni się o swoją winnicę.
Świątynia - to, co należy do naszego Ojca
Dzisiejsza Słowo Boże kieruje nasze myśli na to miejsce i czas, w którym dokonało się Zbawienie. Poprzez Ewangelię w szczególny sposób przed naszymi oczami zostaje zarysowana Świątynia w podwójnym aspekcie: ziemskim, czyli doczesnym i zniszczalnym, oraz Boskim, czyli wiecznym, choć paradoksalnie mogącej także być zniszczoną. Jezus najpierw oczyszcza dawną Świątynię, biczem przeganiając z niej przekupniów wraz z ich towarem, a następnie wskazuje na siebie jako na Nową Świątynię, którą ludzie co prawda zniszczą, ale On ją wzniesie w przeciągu trzech dni. Wówczas jednak mówił o świątyni swojego ciała – słowa bardzo pięknie ukazujące Bóstwo Jezusa Chrystusa, ale również wartość ludzkiego ciała.
Stop (z) Miłości
Poznanie Pana Boga jest możliwe, jeżeli wejdzie się z Nim w relację miłości, bo miłość zbliża i otwiera. Pan Bóg nie chce być dla nikogo Bogiem zimnym i dalekim, lecz pełnym ciepła, troski i bliskości. Ten jednak będzie odkrywał tajemnicę Trójjedynego Boga, kto wykaże się wiernością, cierpliwością i otwartością.
