Łowicki
Najnowsze Wydania
-
GN 11/2025 Dokument:(9174818,Dobroczyńca Józef)
-
GN 10/2025 Dokument:(9166020,Nadzieja w Miłosierdziu )
-
GN 09/2025 Dokument:(9158736,Jest poważnie )
-
Historia Kościoła 2(8)/2025 Dokument:(9154032,Jan Paweł II mówił, że judaizm nie jest dla chrześcijan rzeczywistością zewnętrzną. Czy dziś rozumiemy to lepiej?)
-
GN 08/2025 Dokument:(9150783,Sztuka w zranionym świecie)
Zostań na chwilę i posłuchaj…
Pewnie nie pomylę się, gdy stwierdzę, że lubimy słuchać. Chociaż może lepiej byłoby napisać, że „lubimy słyszeć”. Ciągle coś słyszymy: muzyka, audiobooki, podcasty, dźwięki, słowa… Tylko, czy rzeczywiście „lubimy”? A może raczej musimy mieć wokół siebie dźwięki, bo boimy się ciszy. Boimy się ciszy, a z drugiej strony wysoko cenimy sobie kontakt z naturą. W końcu wyjście do lasu jest przecież pożądane i potrzebne, jednak najlepiej, gdybyśmy nie zdejmowali z uszu słuchawek i nie tracili zasięgu w sieci. A oto pod koniec Adwentu Bóg, jakby przez przykład św. Józefa, każe nam się zatrzymać i posłuchać.
Przestań się szarpać
Z niejednego amerykańskiego filmu kojarzymy pewnie powtarzający się schemat gnębionego przez szkolnych rozrabiaków dziecka, które w pewnym momencie grozi swoim prześladowcom spotkaniem ze swoim ojcem lub starszym bratem. Hultaje często puszczają groźby mimo uszu, jednak gdy dochodzi do spotkania szybko biorą nogi za pas. A co, gdyby twój Ojciec był największym twardzielem ze wszystkich ojców i braci tego i każdego świata?
Z góry lepiej widać
Kolejna góra, jakby za mało było sytuacji, w których mamy pod górkę… Jednak dobrze byłoby w górze zauważyć szansę. Czasem przecież musimy spojrzeć na życie z dystansu. Nabrać tej potrzebnej odległości do pewnych spraw, faktów z naszego życia, ale też do rzeczywistości, która nie raz może na pierwszy rzut oka wydawać się zbyt trudna.
Prawdziwa natura rzeczy
Pewnie nieraz przekonaliśmy się na własnej skórze, że ocenianie drugiego człowieka po pozorach bywa mylące. Podobnie robimy z różnymi sytuacjami, które spotykają nas w życiu. Wyciągamy czasem pochopne wnioski i zamiast dotrzeć do prawdy, do samej natury rzeczy, pozostajemy przy pierwszym wrażeniu, które może powodować nieporozumienia. Myślę, że przy pierwszym spojrzeniu na niezwykłego (nawet na ówczesne czasy) Jana Chrzciciela moglibyśmy się nieźle pomylić.
Dotknął czy nie dotknął?
Mówi się czasem, że aby osiągnąć sukces czy szczęście, wystarczy znaleźć się w odpowiednim miejscu we właściwym czasie. To jednak nie takie proste, jak się z pozoru wydaje. Potrzeba pewnie wiele wysiłku i determinacji, by pozostać wiernym swoim postanowieniom, założeniom, celom. Bywają przecież w życiu takie chwile, w których zwyczajnie się nie chce, w których ma się dosyć i człowiek po prostu przystaje. Być może taki gorszy czas miał właśnie św. Tomasz, którego nie było z uczniami w dniu zmartwychwstania. Gdzie był? Co robił? To chyba nie jest tak bardzo istotne. Ważne, że Jezus okazał mu wiele łaski, gdy przyszedł powtórnie, aby się z Nim spotkać.
