Wyszukano wyników: 973
Życie w świetle
Popełniamy w życiu różne błędy, a w związku z grzeszną naturą ludzką niektóre z nich stają się również grzechami, raz powszednimi, innym razem ciężkimi. Jednych wstydzimy się bardziej, innych mniej. O jednych próbujemy żartować, a o innych chcielibyśmy jak najszybciej zapomnieć. Niektóre już ujrzały światło dzienne, a co do innych zabiegamy, aby za wszelką cenę pozostały w cieniu. Dlaczego człowiek tak bardzo upodobał sobie właśnie ciemność?
Świątynia - to, co należy do naszego Ojca
Dzisiejsza Słowo Boże kieruje nasze myśli na to miejsce i czas, w którym dokonało się Zbawienie. Poprzez Ewangelię w szczególny sposób przed naszymi oczami zostaje zarysowana Świątynia w podwójnym aspekcie: ziemskim, czyli doczesnym i zniszczalnym, oraz Boskim, czyli wiecznym, choć paradoksalnie mogącej także być zniszczoną. Jezus najpierw oczyszcza dawną Świątynię, biczem przeganiając z niej przekupniów wraz z ich towarem, a następnie wskazuje na siebie jako na Nową Świątynię, którą ludzie co prawda zniszczą, ale On ją wzniesie w przeciągu trzech dni. Wówczas jednak mówił o świątyni swojego ciała – słowa bardzo pięknie ukazujące Bóstwo Jezusa Chrystusa, ale również wartość ludzkiego ciała.
Dialog na pustyni
Ewangelista Marek jest bardzo oszczędny w słowach. Mówi nam tylko tyle, że szatan nie odpuszcza: że idzie za Jezusem na pustynię - a może już nawet na niej na Jezusa czeka - aby naszego Pana kusić (por. Mk 1,13), przeszkadzać Mu, męczyć Go, uprzykrzać Mu życie. A jednak, pomimo to, Jezus znajduje na pustyni coś z utraconego przez człowieka raju, co ewangelista oddaje tymi słowami: "żył On tam wśród zwierząt, a usługiwali Mu aniołowie" (Mk 1,13).
Modlitwa pokutna kapłanów
Od wielu lat w pierwszy czwartek po Środzie Popielcowej kapłani diecezji łowickiej gromadzili się w bazylice katedralnej w Łowiczu na nabożeństwie pokutnym. W tym roku, ze względu na trwająca pandemię - na prośbę biskupa Andrzej F. Dziuby - zamiast jednego centralnego spotkania, nabożeństwa zorganizowano w dekanatach, a nawet parafiach.
Weź nie pytaj, weź się przytul...
"Rób, jak chcesz" - to chyba jedna z najgorszych odpowiedzi na jakiekolwiek pytanie. A przecież często można ją usłyszeć np. od zdenerwowanej żony lub pozostającego bez wyboru męża. Jednak gdy słyszymy taką odpowiedź, to możemy być pewni, że "rób, jak chcesz" z całą pewnością nie oznacza, że powinniśmy robić jak chcemy, bo może się to skończyć katastrofą. Co jednak, gdybyśmy z odpowiedzi "rób, jak chcesz" zrobili stwierdzenie? A może nawet więcej niż zwykłe stwierdzenie, może raczej zaproszenie, prośbę, a nawet błaganie?
„Bój to jest nasz ostatni”
Słowo Boże nie stawia przed nami żadnych złudzeń. Jest ono prawdą, więc nie może być inaczej. O dzisiejszym można nawet powiedzieć, że nas nie oszczędza. Hiobowe pytanie: Czyż nie do bojowania podobny byt człowieka? unosi się poprzez wieki nad ludzką egzystencją, dotykając czasami boleśnie niejednego z nas. Jednak podobnie jak Paweł Apostoł nie możemy poddawać się zwątpieniu. W takich chwilach mamy zwracać się do Jezusa, bo On właśnie po to do nas wyszedł. Więcej, w tym bojowaniu mamy czuć się solidarni. To znaczy musimy i my głosić tę Dobrą Nowinę.
