Jego słuchajcie!

Dziś rozważamy Ewangelię wg św. Marka (9,2-20) .

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.

W Biblii góra ma szczególne znaczenie. Bóg objawiał siebie, swoją wolę i swoje prawo na górze. Było to miejsce szczególnego spotkania. Także Jezus zabiera swoich trzech najbliższych uczniów: Piotra, Jakuba i Jana na górę. Czy wchodząc na nią razem z Jezusem czegoś się spodziewali czy czegoś oczekiwali? Być może… Z pewnością jednak to, czego doświadczyli przerosło wszelkie ich oczekiwania. Jezus ukazał im rąbek swojej Boskiej chwały. Jego rozmowa z Eliaszem i Mojżeszem ukazała uczniom, co ma się wydarzyć w Jerozolimie, oraz to, że Prawo Boże reprezentowane przez Mojżesza i działalność prorocka reprezentowana przez Eliasza spotykają się i znajdują swoje ostateczne wypełnienie już nie w przepisach wyrytych na kamieniu czy symbolicznych gestach bożych posłańców, lecz w osobie Jezusa Chrystusa. Jezus nie jest jedynie kolejnym prorokiem Izraela czy nowym prawodawcą na wzór Mojżesza. On jest Synem Boga i potwierdza to sam Ojciec w głosie z obłoku, zapraszając, aby uczniowie słuchali Jezusa.

Jezus, Syn Boży jest odpowiedzią Ojca na każde nasze pytanie, poszukiwanie i wątpliwość. To Jego mamy słuchać, na Niego patrzeć, aby widzieć jak żyć i kim się stawać.

W Ewangelii Jezus objawia nam samego siebie, zachwycające piękno swego człowieczeństwa i swej Boskości! Może warto w tym czasie Wielkiego Postu zrezygnować z czegoś na rzecz konkretnych chwil spotkania z Jezusem w Jego Słowie? Aby, jak prosi nas Bóg Ojciec, słuchać Jezusa! Wtedy także i my zasmakujemy tego, co Piotr: Panie, „dobrze że tu jesteśmy”, dobrze nam z Tobą!