Świat w orbicie Miłości
Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego…, i Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jednorodzonego…, i Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela…. To wyznanie naszej wiary rozbrzmiewa w dzisiejszą niedzielę, w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, w sposób szczególny. Oddajemy dziś cześć Bogu w Trójcy Jedynemu. To bodajże największa tajemnica naszej wiary.
Uczniowie Jezusa
Każdy z nas jako wyznawca Jezusa, jako chrześcijanin, niezależnie od sytuacji życia, etapu na którym jest, niezależnie od powołania i zawodu czy wieku: biskup, ksiądz, siostra zakonna, mąż, żona, osoba samotna, kandydat do bierzmowania, matka chrzestna, dyrektor czy sprzątaczka, jest zawsze najpierw uczniem Jezusa.
Wierzycie w Boga?
Nie lubię w kazaniach czy komentarzach odnosić się wprost do polityki i raczej tego unikam. Gdy jednak widzę ten fragment dzisiejszej Ewangelii, przypomina mi się pewien internetowy obrazek. Jeden z działaczy politycznych wykorzystał słowa: "Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie" jako swoje własne "hasło" promujące, doklejając do niego własne zdjęcie... Przyznam, że w pierwszej chwili oniemiałem. Dosyć żenujący motyw i rażąca nadinterpretacja… Wracając jednak do słowa Bożego, pochylmy się nad dzisiejszą Ewangelią.
Pasterz w czasach zarazy
"Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną". Być może wielu z nas obecną sytuację ocenia jako ciemną dolinę. W takiej sytuacji tym bardziej odczuwa się potrzebę obecności pasterza, który poprowadzi bezpiecznie przez trudną i mroczną rzeczywistość. Dziś więc należy mówić o pasterzu w czasach zarazy.
Nakarmić wiarę
Dziś Niedziela Biblijna i przed nami Tydzień Biblijny. Podejmij wyzwanie, aby przynajmniej w tym tygodniu swoją uwagę bardziej skupić na Piśmie Świętym. Przeczytaj Ewangelię na dany dzień i przez kilka chwil pobądź w ciszy, sam na sam ze słowem. Może wtedy będzie więcej myśli o Jezusie, niż o koronawirusie? Bo to czym się karmimy, tym potem żyjemy. Nakarm swoją wiarę słowem Bożym.
Niedziela wirusowa, czyli wiara w czasach zarazy
35 lat temu ukazała się książka Gabriela Garcii Marqueza, noblisty (w czasach, kiedy literacka nagroda Nobla jeszcze znaczyła bardzo wiele), zatytułowana: "Miłość w czasach zarazy". Piękna, wzruszająca powieść o miłości silniejszej od samotności, cierpienia, zdrady czy śmierci. Ale nie o popisy literackie czy wzbudzanie uczuć tym razem chodzi. Dziś bowiem należy mówić i pisać o wierze w czasach zarazy.
