Łowicki
Najnowsze Wydania
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
-
GN 43/2025 Dokument:(9469044,Rodzina – sens i stabilność)
-
GN 42/2025 Dokument:(9458103,Zaczarowana miotła)
-
GN 41/2025 Dokument:(9450251,Odpowiedzialni mężowie)
Wyszukano wyników: 996
Wiktoria to nie tylko słowo
- Myślę, że Łowicz 11 listopada, w Narodowe Święto Niepodległości, jest jedynym takim miejscem w Polsce, jedynym takim miastem, gdzie Wiktoria to nie tylko słowo, gdzie zwycięstwo to nie jest jakiś postulat, ale gdzie Wiktoria znaczy obecność, obecność relikwii, a przez nie obecność świętej patronki miasta i diecezji - mówił bp Andrzej Przybylski.
Święci wśród nas - radość, modlitwa i zabawa
W wigilię uroczystości Wszystkich Świętych w parafiach diecezji łowickiej od wielu lat odbywają się czuwania modlitewne przy relikwiach, „Noce Świętych” oraz radosne Bale Wszystkich Świętych. To czas, w którym dzieci, młodzież i dorośli poznają świętych i błogosławionych - tych, którzy wskazują drogę do nieba. W tym roku takie wydarzenia miały miejsce m.in. w Żychlinie, Łowiczu, Guzowie, Sochaczewie, Kompinie, Kutnie
Żyrardów. Msza św. w 30. Światowy Dzień Chorego
W parafii św. Cyryla i Metodego na modlitwie zgromadzili się wierni, którzy często swoje cierpienie, chorobę ofiarowują w intencji pokoju na świecie, nawrócenia grzeszników i potrzebnych łask dla swoich bliskich. Za wstawiennictwem Matki Bożej z Lourdes o zdrowie i uzdrowienie, ulgę w cierpieniu dla chorych i umierających modlili się licznie zgromadzeni wierni.
Jedno słowo: życie
– Ono jest niewyczerpane, ciągle można o nim mówić. Wciąż porusza mnie to, co stało się ze mną – że zostałem cudownie uratowany, ocalony. Tym, co mnie łączy z wszystkimi ocalonymi, jest fakt, że tam, gdzie ludzie zawiedli, Pan Bóg nadrabia. O nasze narodzenie upomniał się bezpośrednio – mówi ks. Grzegorz Gołąb.
W koronach za Mędrcami
Orszaki Trzech Króli. – Mędrcy byli genialni w rozpoznawaniu znaków nieba. Podążając za gwiazdą, przybyli do miejsca, gdzie powinni przeżyć szok, bo żadne znaki nie sugerowały, że dotarli do Króla. A jednak oni „weszli do domu, upadli na twarz i oddali Mu pokłon”. Jako królowie Wschodu wiedzieli, co to znaczy upaść na twarz. Rozpoznali, że to Dziecię jest godne takiego właśnie szacunku. Wtedy po raz pierwszy zostało rozpoznane bóstwo Jezusa – mówił bp Andrzej F. Dziuba.
Polecane w subskrypcji
-
- Kościół
-
- Kościół
-
- Kościół
-
- Rozmowa
