Łowicki
Najnowsze Wydania
-
GN 20/2025 Dokument:(9259124,Kochać człowieka, piętnować zło)
-
GN 19/2025 Dokument:(9250678,Kościół prawa czy Kościół miłości?)
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
Wyszukano wyników: 1947
XXX niedziela (nie)zwykła
To była XXX niedziela (nie)zwykła! Dla mnie stała się ciekawym wyzwaniem, aby w innych tekstach wyczytać miłość Boga do człowieka. To było niesamowite doświadczenie działania słowa Bożego, które jest adekwatne w każdej sytuacji. Poza tym po raz kolejny sam sobie uświadomiłem, że Pan Bóg tekstami Pisma Świętego wie nie tylko, co, ale i kiedy komu powiedzieć.
Poruszająca moc świadectwa
Uczestnicy XIX Sympozjum "Dar Życia" na długo zapamiętają spotkania z tegorocznymi gośćmi. Każdy z prelegentów pozostawił w sercu i pamięci ślad. Każdy podzielił się świadectwem. Słowa padające ze sceny poruszały, inspirowały, dawały do myślenia. I - co najważniejsze - rozpalały wiarę i zachęcały do pracy nad sobą, swoją relacją z Bogiem i drugim człowiekiem. Takich doświadczeń się nie zapomina.
Głos na drodze
Dzisiejsza liturgia Słowa przywołuje motyw drogi, a dokładnie jest wezwaniem, aby przygotować drogę na spotkanie z Bogiem. Jest to więc wezwanie nad wyraz aktualne. Każdy dzień Adwentu przygotowuje nas bowiem na Boże Narodzenie, czyli na przyjście Jezusa – Boga-Człowieka, który zagościł na drogach ludzkiego życia. Pomocą w przygotowywaniu owej drogi jest GŁOS. Jest to nasz przewodnik, który pomaga nam spotkać się z Bogiem. W dzisiejszych czytaniach ten GŁOS przemawia przez proroka Izajasza i Jana Chrzciciela.
Choroba na władzę
Czy rzeczywiście prośbę, jaką apostołowie Jakub i Jan kierują do Jezusa, by w Jego chwale zasiadali po Jego prawicy i lewicy, czyli de facto mieli władzę, należy uznać za niewłaściwą? To prośba dobra, choć przedwczesna i przez to niedojrzała. Trzeba stanąć pod krzyżem Jezusa, by zobaczyć co to znaczy zasiadać po Jego lewej i prawej stronie.
Dialog na pustyni
Ewangelista Marek jest bardzo oszczędny w słowach. Mówi nam tylko tyle, że szatan nie odpuszcza: że idzie za Jezusem na pustynię - a może już nawet na niej na Jezusa czeka - aby naszego Pana kusić (por. Mk 1,13), przeszkadzać Mu, męczyć Go, uprzykrzać Mu życie. A jednak, pomimo to, Jezus znajduje na pustyni coś z utraconego przez człowieka raju, co ewangelista oddaje tymi słowami: "żył On tam wśród zwierząt, a usługiwali Mu aniołowie" (Mk 1,13).
„Bój to jest nasz ostatni”
Słowo Boże nie stawia przed nami żadnych złudzeń. Jest ono prawdą, więc nie może być inaczej. O dzisiejszym można nawet powiedzieć, że nas nie oszczędza. Hiobowe pytanie: Czyż nie do bojowania podobny byt człowieka? unosi się poprzez wieki nad ludzką egzystencją, dotykając czasami boleśnie niejednego z nas. Jednak podobnie jak Paweł Apostoł nie możemy poddawać się zwątpieniu. W takich chwilach mamy zwracać się do Jezusa, bo On właśnie po to do nas wyszedł. Więcej, w tym bojowaniu mamy czuć się solidarni. To znaczy musimy i my głosić tę Dobrą Nowinę.
