Bądź pozdrowiona, Matko Dożynkowa!

Nauczyciele czcigodni!
To dlaczego nie zaczynacie lekcji od modlitwy, tylko od wychowania seksualnego? Postępowi jesteście! Więc wychowamy gejów i lesbijki, bo wszystko inne przeżyli już w szkole i nie będą potrafili kochać. Taka cywilizacja zgnije, bo jest cywilizacją śmierci. Ci, co zostaną, wrócą do ojczystej kultury, do tęsknoty za rodziną, za szkołą rodzoną, za domem.

Przyjdzie nowych ludzi plemię, jakich dotąd nie widziano (Z. Krasiński).
 

Kiedy? Kiedy zmądrzejemy. Łudzi się ksiądz. Pytasz, skąd mi ta wiara, kto ją zrozumie, odczyta?
Najlepiej latem idź pośród żyta (żniwiarze to wiedzą!). "Kiedy od traw i ponad kłosy ziemia uderzy wniebogłosy. O, graj mi ziemio, organistko! Zasłuchaj się... I to wszystko" (K. Wierzyński).

Dożynki to tęsknota./ za chlebem, za domem, za Bogiem./ Odmawiam za Was/ pacierz w samotności./ Nikt za mną nie powtarza/ prośby ni wezwania./ Poplątało się nam białe z czerwonym/ Jak powróz... (J.K. Węgrzyn).

I ktoś go zaciska! Politycy, nie rozdrażniajcie nas! Pozwólcie nam pracować uczciwie i modlić się spokojnie.

Z Jasnej Góry widać całą Polskę./ Ach ,Ty trudna Polsko! (H. Sucharzewski).
 

Patrzę w stronę Łowicza/ W niebiosów mych błękit przejrzysty/ I tam jest wszystko: I Bóg,/ I Polska, i dom ojczysty (J. Tuwim).

Widzisz, jakie to proste? Wystarczy uwierzyć. Żeby Bóg dał mi dożyć Polski, gdzie żniwa będą lekkie, a ludzie będą lepsi. Gdzie siewcy będą siać czyste ziarno, a mama będzie dawać zdrowy chleb! Gdzie pani będzie uczyć w szkole mądrości i dobroci. Gdzie będziesz ze mną mówił pacierz w kościele.
 

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród... Tak nam dopomóż Bóg! (M. Konopnicka).

Żebym doczekał takiej ojczyzny, żeby prezydent obficie obdzielił wszystkich chlebem! Żeby w ojczyźnie mojej nie było głodnych i bezdomnych. Żeby chłopom uczciwie płacili za chleb i za pracę. Żeby w Sejmie dzielili się chlebem jak ludzie, żeby pobożni modlili się w Radiu Maryja, żeby oświeceni przeprosili ciemnogród, a mnie za to, że mi ubliżali. Żeby minister rządził tak, jak orali rodacy, bo serce Ojca by zapłakało, gdybyś ty rządził inacy. Żeby Bóg wysłuchał modlitwy górali na przednówku i zawsze:

"Pobłogosław, Boże
Z wysokiego nieba,
Co by naszej Polsce
Nie zabrakło chleba.
Nie zabrakło chleba,
Nie zabrakło gruli,
Ani też miłości
Do naszej Matuli".

Ludzie dożynkowi, niech się na was napatrzę! Bądźcie ludźmi dożynek, dzielmy się chlebem, dzielmy się niebem.

Matko Dożynkowa, zobacz, jak piękne masz dzieci. Opiekunko skowronków i jaskółek Matko! Łowicka Księżno i Polski Królowo, spraw, aby Polska za Twą przyczyną stała się jedną Świętą Rodziną.

Kochani moi, zmęczyłem was jak w żniwa. Czas powracać do domu. Matko Boska Częstochowska, zrób nam krzyżyk na szczęśliwą drogę, jak mama na dobranoc i powiedz coś na ucho. Mówię:

Nigdy jam Ciebie/ Ludu, nie rzuciła,/ Nigdym od Ciebie/ Nie odjęła lica./ Jam po dawnemu/ Moc Twoja i siła./ Bogurodzica (M. Konopnicka).

Amen.

Dziękuję wam za cierpliwość, ale wobec Matki Dożynkowej, wobec zgromadzonego tu Kościoła żniwiarzy, wobec Prezydenta RP powiedzcie głośno prawdę, aby słyszeli ją w Warszawie i Brukseli: czy wy jeszcze wierzycie w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi...? Tak, wierzymy!

Bóg zapłać! Za to więcej was kocham, a wyznawanie tej wiary niech będzie naszą chlubą, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.