- Każdego roku na pielgrzymkę czekam z utęsknieniem. Jest to dla mnie okazja, aby służyć drugiemu człowiekowi w najprostszy sposób np. dzieląc się wodą, kanapką z pasztetem, oglądając stopy pełne bąbli, żartując i oczywiście modląc się. Uwielbiam Łowicką Pieszą Pielgrzymkę Młodzieżową. Tutaj na szlaku nie ma podziałów. Wszyscy jesteśmy równi. Tutaj nie ma lepszych i gorszych. Tu wszyscy są dobrzy i to się czuje, tak jak obecność Boga. Pielgrzymując każdego roku zawierzam kolejny rok mojego życia zakonnego. Wiem mniej więcej, co mnie czeka i wiem, że sama nie dam rady. Potrzebuję Maryi i Jej pomocy. To główna moja intencja. Potem zanoszę intencję osób, które nie mogły wyruszyć na pielgrzymi szlak. Co roku proszę za małżonków i ich miłość, potomstwo, o właściwe rozeznanie powołania. W swoich modlitwach nie zapominam o siostrach i kapłanach. Przed cudowny obraz Matki Bożej Jasnogórskiej zanoszę także prośby drogich mi osób: mojej rodziny i przyjaciół.